Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam, mam niecałe 20 lat. Jestem jedynakiem, od pierwszego dnia w szkole nie akceptowanym przez rówieśników. Szkołę już co prawda skończyłem, jednak nie skończyły się nabyte w niej "lęki", czy jak to nazwać... Mianowicie, gdy ide między ludzi mam wrażenie, że po moim wyjściu np. ze sklepu wszyscy się ze mnie śmieją, bo zachowałem się tam głupio, coś nieodpowiedniego powiedziałem itp. Wydaje mi sie że wszyscy widzą moje "piętno" braku akceptacji, że wszyscy widzą tylko moje wady, słowem, że nikt mnie nie akceptuje takim jakim jestem. Na imprezy oczywiście nie chodzę, gdyż jeśli się na niej znajdę, ogarnia mnie myśl, że ludzie rzucą się na mnie ze złości... Wszyscy w domu pytają co jest nie tak, że nie chcę iść między ludzi, że to dziwne, bo w moim wieku sie imprezuje, a ja nie wiem co im powiedzieć, wymyślam głupawe wymówki, które budzą tylko śmiech a mnie wprawiają w zakłopotanie. Bywa tak, że np. moi "starzy" idą na jakąś imprezę typu festyn, a ja zostaje w domu bo nie potrafie wyobrazić sobie siebie w takiej sytuacji. Gdy popiję jest trochę lepiej, jednak muszę "wychlać" naprawdę dużo, abym się rozluźnił. Boje sie kontaktu z ludźmi, a najgorsze jest wrażenie że jestem z tym sam, że nikt w otoczeniu nie ma tego problemu... Pomocy!!!