Forum: Zaburzenia psychiczne

Witam długo już nie wchodziłem na tego typu strony ale mam pytanie jak daleko już jestem. Zacznę od tego że od pierwszych objawów do tych które teraz mam nie ma porównania, ale mam pytanie jak daleko jestem skoro dalej nie potrafie zauważyć terazniejszosci około 70% dnia siedze w myślach zamiast zauważać swiat rzeczywisty i żyć teraźniejszością to żyję tym co było lub będzię(tylko nie w negatywnym znaczeniu nie nakręcam się są to pozytywne myśli, mażenia lub nawet przypominanie sobie pozytywów z przeszłosci) natrętne myśli zniknęly i napięcia mięsni ogólnie negatyw teraz jest tylko pozytywnie, ale po tym jak zrozumiałem że po prostu przeszłość i przyszłosc zabiera mi to co mam teraz. Po prostu myśle za duzo gdy wejde w stan myślenia to gdy dojdzie juz to za daleko czyli juz blisko wkrety orientuje sie co ja *** i zaczynam zyc tym tu i teraz a po godzinie-dwóch nawet czasami po całym dniu znowu przypominam sobie o myśleniu i tak ciągle wiem że już jestem daleko bardzo daleko, ale prosze o jakies rady ludzi którzy wyszli z nerwicy co zrobić na tym etapie co teraz

Ja myślę za dużo wtedy, gdy mam czas na myślenie. Pomagają mi obowiązki, tylko takie z sensem - kiedy czuję, że robię coś wartościowego, coś, co komuś może pomóc... Zaangażowałam się ostatnio w wolontariat. Mówię o sobie, wiadomo, każdemu pomoże co innego...

Chyba zgodzę się z Grazunia bezczynność jest w takich (i nie tylko) sytuacjach bardzo zdradliwa. A zadania czy obowiązki, według mnie powinny być mocno angażujące. Dobrze, gdy są sensowne i wartościowe, jednak przede wszystkim powinny tak angażować, że mózg nie ma czasu zajmować się innymi sprawami.

Otoz to trzeba sie czyms zajac, ale tak naprawde caly czas cos robimy, ale niektorzy jak ja marnuja ten czas na myslenie i przez to ucieka mi piekno teraz cos nowego niepowtarzalnego to zamiast tego zyje w swoim swiecie. Ale najgorsze jest uciekanie w mysli w rozmowie i rozmyslanie jak mam sie zachowac, trudne jest ogarniecie tego. Lek przy tym to pikus bo lekiu to juz nie mam od dobrych paru miesiecy, ale z lękiem jest tak samo przypominasz sobie o nim i sobie wkrecasz jeszcze bardziej to tym zachowaniem wsrod ludzi przypomnisz sobie i zaczynasz o tym myslec i nie wiesz jak sie zachowac na chłopski rozum jakby sie wczuwac w sytuacje co jest tu i teraz a nie w mysli to problemy znikaja :d