Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam,
Opiszę po krótce sytuację.
Jestem z dziewczyną 3 lata, od roku jesteśmy zaręczeni. Od początku zachowywałem się jak gnojek, byłem niedojrzały i przez kilka głupich sytuacji, na prawdę głupich, których mogłem uniknąć jak np fakt, że pisała do mnie jakaś pijana dziewczyna, a ja jej o tym nie mówiłem i wiele innych straciłem jej zaufanie, jest tak już jakiś czas, niby jest dobrze, potem się psuje i chce ode mnie odejść, mimo że się kochamy.
Staram się jak mogę, mówię jej wszystko, nawet jeśli ma to doprowadzić do pogorszenia humoru, bo szczerość to podstawa, nie mówię rzeczy w stylu że źle wygląda, tylko jak mi się coś przydarzyło to nic nie ściemniam mówię jak jest.
Ale to nadal nie to samo, kocha mnie, mówi mi to, ale ja widzę że mi nie ufa.
Jak mogę odzyskać jej zachowanie kiedy już dojrzałem do tego by z nią być jeżeli ona jest raczej skryta i nie ma nikogo poza mną, a mimo tego i tak mi nie ufa, jest zamknięta i skryta.

Zaufanie jest jak kartka papieru - raz pognieciona nigdy nie będzie taka sama, więc musisz się rzeczywiście sporo napracować, aby je odzyskać. Mów jej miłe rzeczy, rób dla niej wyjątkowe rzeczy (kolacja, jakieś wyjście), rozmawiajcie często i nie pozwólcie się wkraść rutynie. To będzie wymagało czasu, aby zaufała Ci ponownie. Może coś ją trapi, a nawet o tym nie wiesz?