Forum: Depresja

Czuję się jak gówno. Jak tak wspominam swoje życie to zawsze porównywałam się do innych i zazwyczaj na moją niekorzyść. Mam 30 lat, jestem w stałym związku, mam pracę i depresję, która mnie niszczy. Są momenty kiedy naprawdę czuję się szczęśliwa, ale to tylko momenty. Nie lubię siebie, nie lubię mojego wyglądu i charakteru. Moje poczucie własnej wartości jest poniżej zera. Od jakiegoś czasu przytłacza mnie świat w którym liczy się tylko wygląd i kasa. Przewrotność losu sprawiła,że pracuję w branży "beauty". Czuję się naprawdę źle ze sobą, moje życie to praca a kiedy mam wolne to odreagowuję całą tę beznadzieję, płacząc całymi dniami w domu. Nie chcę patrzeć w lustro, nie chcę oglądać swoich zdjęć. Nigdzie nie wychodzę. Mój chłopak mnie nie rozumie, bo twierdzi że ja szukam na siłę problemów. Nie mam pojęcia co będzie dalej. Na tę chwilę czuję,że przegrałam życie . Nie osiągnęłam nic. Żal mi mojego chłopaka, że męczy się z kimś takim jak ja.

TAGATA ROZUMIEM Cię doskonale facet tego nie zrozumie, nie chodzi o to żeby mieć doczepy i sztuczne cycki ale kobieta tak ma że czuje się dobrze jak się sobie podoba dlatego, rozumiem ćię bo mi też zal mojego męża który stanął na wysokości zadania ale na początku był śmiech i niedowierzanie a teraz musi patrzeć na to coś co ze mnie zostało . i wiesz co zbliżyliśmy się do siebie bardzo mimo braku seksu (charakterystyczne dla damskiej depresji) mam nadzieję że to minie