Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

jak powyże może pytanie infantylne trochej, jak można ocenić tak żeby się nie pomylić
i nie mówić o sobie, nie opowiadać osobie która np. okaże się dla nas niedobrym psychologiem.
Jak wybrać dobrego psychologa??? Czy zna ktoś na to sposób, pytam ponieważ zastanawiam się poważnie nad psychoterapią ale mam troche obaw, lęków.

może zaczne od początku, wybieram się na psychoterpię....będe szukać dla siebie psychologa, poza tym zaczynam współprace z nową terapeutką,
chciałabym wiedzieć skąd moge wiedzieć że akurat tej osobie moge zaufać. Kiedyś jak zaczynałam terapie myślałam że nie będe musiała dużo o sobie mówić bo to dopiero początek ale psycholog ciągneła mnie za język, pytała o sprawy z mojego dzieciństwa, wspomnienia z przeszłości itd.
jak zaufać, albo postawić granice żeby nie dać z siebie wyciągnąc zadużo - mam takie wątpliwości, może ktoś mógłby mi pomóc na podstawie swoich doświadczeń.

Psycholog musi trochę ciągnąć za język. na psychoterapii odbywa się analiza, to jest konieczne.
Bez tego Ci nie pomoże, nie pozna Twojej osobowości, jak ma Ci pomóc bez tego? to niestety u Psychologa normalne, że pyta - to jest badanie. Może najpierw powinnaś popracować jakoś samodzielnie, albo z lekarzem, nad Twoją gotowością do otworzenia się. Nie wiem, jakie masz rozpoznanie, a to ma tu podst znaczenie. pozdrawiam

W takim razie polecam najlepszy polski Ośrodek psychiatryczny, w Którym naprawdę pracują same Sławy i wielkie Nazwiska w tej Dziedziinie:

www.csk.lodz.pl
tel ( 42) 6757219 ( rejestracja)

cyt;A jeśli chodzi o rodziców to nie da się ich całe życie obwiniać za własne życie...chociaż mi się zdaża...ale tego obwiniania ich najbardziej się boje w psychoterapii nawet nie wiem tak do końca dlaczego.

no własnie ....dlaczego ?
czy właśnie w tym -nie wiem tak do końca dlaczego....
kryje się tewoja wewnętrzna walka o bycie np.docenianym i kochanym dzieckiem kilka ładnych lat wstecz???
na to pytanie szuka sie odpowiedzi właśnie na terapii .
gdzieś tu zostało napisane, że Mojzesz pisząc 10 przykazań zapomniał o 11, które tyczyło sie szacunku i miłosci - prawdziwej miłości i prawdziwego szcunku do dziecka. nie takiego na zasadzie ucz się, zdobywaj medale, bądź naukowcem itd to tatus, mamusia będzie cie wtedy kochać . dziecko nalezy kochac i wychowywać takim jakim ono jest, co potrafi osiągnąć i pod kątem jego predyspozycji, bo kazdy ma jakiś dar, który nie wykozystany - zanika pod zwałami kompleksów naszych opiekunów/rodziców.
ale to własnie terapia jest do tego by oddzielić wściekłość od prawdy, by móc zbudować pewne układy na nowych zasadach szacunku w rodzinie.
ja wiem że czasami ból jest tak wielki że po odrzuceniu starych pożądków na nowe nie ma chęci ale zawsze jest coś za coś.

ps.np. mój ojciec, to prymitywny, pracoholik odnoszący spore sukcesy . ma spektrum osądu i punkt widzenia hm....idioty ... . ale otoczenie go uwielbia . jako ojciec dno . sportowiec - ok . ale co mnie, jako dziecko obchodziły jego wyczyny . mnie obchodził jako ojciec.
miałem te specyficzne szczęście, że o tym ze jest gównianym ojcem zuważyłem wcześnie - przed 15 rokiem życia. ale i tak dalszy wpływ jego idiotyzmu był negatywny.
dziś układy sa na poziomie tolerowania wyznaczonych granic ale gdzy powyższe są przez niego przekraczane jest natychmiastowa reakcja i nie ma przebacz.
dlaczego ??? ponieważ te granice to sa granice szacunku własnego i wymagam by były one ;
1. wyznaczone w ramach konsensusu
2. były one nienaruszalne

Moje zdanie jest takie. Uważam, że psycholog, psychoterapeuta- musi być naprawdę dobry. A opinię można zasięgnąć od samych pacjentów. Wszystko idzie- podaj dalej. Jak ludzie walą drzwiami i oknami- musi być dobry, pomaga.

no w moim przypadku jeśli chodzi o rodziców to problem jest podwójny - bo wciąż pomimo tego że jestem dorosła jestem od nich uzależniona -i materialnie i emocjonalnie, dlatego tak trudno mi mówić o nich na psychoterapii, myślałam też o terapii rodzinnej ale tego rodzaju terapii się boje.

Chciałam Wam wszystkim podziękować za Wasze rady, napewno z nich skorzystam, może popytam innych pacjentów jakie mają opinie na temat psychologów w moim ośrodku- zobacze, napewno teraz wiem już troche więcej o terapii i będzie mi łatwiej zaczynać. Dzięki