Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam. Mam 28 lat. W wieku 20 lat zacząłem chorować na depresję. Dziś wróciło to ze zdwojoną siłą. Trafiłem na toksycznych znajomych w życiu, na zła pracę, na złe kobiety. Teraz nie mam siły nawet wyjść z domu. nie jestem obezpieczony bo nie mogę się spotkać z byłym szefem aby się rozliczyć i odebrać dokumenty-unika tego i olewa mnie. Czuje, ze jestem nie zaradny życiowo...nie potrafię już logicznie myśleć, nie chce mi się wychodzić z domu. Biorę leki anty depresyjne. Ktoś podpowie co może pomóc??

Po prostu musisz wziąć się za siebie, nie poddawać. Leki pomogą Ci się "wybić", ale przede wszystkim poszukaj sobie jakiegoś zajęcia, hobby, wychodź ze znajomymi, rozmawiaj z ludźmi, idź do kina na komedie, słuchaj wesołej muzyki, idź na dyskotekę. Nie siedź w domu i "nie mul", nie bierz życia zbyt poważnie. Są rzeczy czy ludzie, których się nie zmieni i rozmyślanie o tym nic nie da. Życie potrafi być ciężkie, ale głownie dlatego, że sami sobie je komplikujemy. Może masz jakichś znajomych, którzy Cię "dołują". Spotykaj się z tymi, którzy mają pozytywną energię i czujesz się przy nich dobrze. Wszystko zależy do Twojego nastawienia, nie od innych. NIE POZWÓL DOPUSZCZAĆ DO SIEBIE ZŁYCH MYŚLI, EMOCJI. MYŚL POZYTYWNIE. MARZ I SPEŁNIAJ MARZENIA. Rusz się z domu. Zacznij od małych spacerów Dasz radę

A leki? Działają?
Trudno uwierzyć, że wszyscy których spotykasz są źli? Ludzie nie są idealni - fakt. Ale albo nieświadomie wybierasz tych, którzy Cię skrzywdzą albo widzisz ich zbyt czarno. Idź do szefa, odbierz dokumenty i poszukaj pracy. Są tysiące dobrych ludzi. Jeśli tego nie widzisz to uwierz mi na słowo. Zmuś się żeby cos dla siebie zrobić. Nie jesteś jedynym nieudacznikiem. My tu większość to nieudacznicy. Tacy po prostu jesteśmy. Odwagi. Szukaj pracy i bierz leki.

Nie nazywajcie się nieudacznikami. Po prostu czasami problemy się napiętrzą i trzeba je zwalczyć i nie bać prosić o pomoc