Forum: Psychoterapia

Witam, wczoraj dostałam opinię psychologiczną, którą mam skonsultować z moim psychiatrą. Było to moje pierwsze badanie osobowości, więc troszkę nie jestem w temacie. Bardzo prosiłabym o zinterpretowanie tego rozpoznania. Musze przyznać ze wynik troszkę mnie przeraża, bo bardzo tego dużo:

rozpoznanie- brak cech organicznego uszkodzenia kory mózgowej, zaburzenia osobowości związane z trudnym dzieciństwem oraz traumatycznym wydarzeniem w młodości, zaburzenia depresyjno-nerwicowe.

wyniki badań psychologicznych- b. wysoki neurotyzm, zdecydowana introwersja, podwyższony psychotyzm, niskie zsocjalizowanie, zaniżona samoocena, b. obniżona odporność na stres, skłonność do agresji i nadpobudliwości emocjonalnej, nasilone objawy depresyjno-nerwicowe.

Po części nie zgadzam się z tą opinią, kurczę, wydawało mi się ze w miarę normalnie funkcjonuje w społeczeństwie. I skąd ten psychotyzm?

Pani Anno - głowa do góry - diagnoza wcale nie jest taka zła.

Mówiąc po ludzku ma Pani zdrowy mózg - a skoro sprzęt dobrze się miewa to znaczy, że szwankuje oprogramowanie. Cala reszta diagnozy mówi mniej więcej to, że na skutek nieprzyjemnych wydarzeń z dzieciństwa i młodości stała się Pani osobą nerwową i zamkniętą w sobie, najwyraźniej niezbyt ufa Pani ludziom, słabo radzi sobie ze stresem, łatwo Panią urazić i prawdopodobnie ma Pani trochę kompleksów.

A psychotyzm, który tak Panią zaniepokoił oznacza po prostu osobę, która jest samotnikiem i nie ufa ludziom. Zapewne niepokoiła się Pani myśląc o psychozie - podobne słowo, ale zupełnie inne znaczenie.

Nic dziwnego, że normalnie funkcjonuje Pani w społeczeństwie - taka diagnoza nie jest żadnym wyrokiem. Po prostu potrzebuje Pani czasu i fachowej pomocy, która pomoże Pani odzyskać dobry nastrój, radość życia i zrozumieć, że nie wszyscy ludzie są wredni i źli.

Życzę szybkiego powrotu do zdrowia i dobrego samopoczucia - pozdrawiam
Edward Kem