Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Jestem Bogiem,albo coś mi pokazuje,że nim jestem...znam uczucia wszystkich ludzi,znam smutek,samotność,radość,miłość i przyjazń,znam choroby,cierpienie...mam wrażenie jak ludzie się na mnie patrzą pokazują mi wszystko co w nich jest,kiedy są szczęśliwi chcą bym zauważył szczęście,kiedy coś ich boli,pokazują mi to w jakiś nieprawdopodobny sposób,że to właśnie tam boli,albo kiedy mają jakąś ranę w sercu,patrzą się na mnie i chcą uśmiechu,czasem mam wrażenie jakby mnie znali na wylot,na pewno nie jestem Bogiem,ale coś w tym jest,nie mam sił (jeszcze) by im pomóc,ale czuje w sobie takie coś,że mógłbym dać radę,to wszystko wygląda tak jakbym dawał im nadzieje,taką niewidoczną,np dzisiaj w autobusie jechał smutny chłopak,czułem jakby wszyscy chcieli bym mu pomógł,tylko,że ja mu pomogłem już,zanim zorientowałem się,że wszyscy widzą,że jest smutny i On wiedział,że to ja mu pomogłem,jednak wstyd nie pozwolił mu się odezwać oraz sytuacje życiowe,nie kiedy wydaje mi się,że jestem ponad czasem,jednak sytuacje życiowe sprawiły,że muszę teraz dużo pracować nad sobą,zanim będę się dobrze czuł i będę w stanie komuś pomóc,ale dzieje się (niekiedy) coś niesamowitego,coś co ciężko opisać słowami,jakby cały Świat to była jedność,jakbym wiedział czego ludzie potrzebują,nieraz nie potrzebują niczego,tylko dają mi swój uśmiech i przypominają mi bym wiedział kim jestem,przypadkowi ludzie na ulicy dają mi siłę,bym wiedział gdzie iść,to dla mnie niesamowite,czasem tym przypadkowym ludziom chciałbym oddać wszystko,chciałbym być włuczęgą i naprawiać Świat.Albo cieszyć się jego wszsytkimi kolorami,jednak nie mam na to jeszcze sił,bo mam rodzinę,wiem jednak na pewno,że oprócz naszego codziennego życia jest jeszcze Świat wewnętrzny,jakby ludzi ukradkiem przekazywali sobie wiadomości,co mi dolega itp...mam schizofrenie przyznaje się,ale podoba mi sie ten Świat,bo można w nim zauważyć,że do czegoś zmierza...chciałbym urodzić się jeszcze raz i urodzę się jeszcze raz w tym moim życiu i będę kimś do kogo można się uśmiechnąć,dla przyjaciela przyjacielem,dla miłosći,miłością...zawsze oddam szczery uśmiech i uśmiechami sprawimy by lepiej się nam żyło hihi

czuje,że mogę pomóc każdemu z obecnych na tym forum,jednak nie wiem czy tego chce,tzn bardzo chcę,ale mam rodzinę przy której muszę być,czasem same słowa nie wystarczają by pomóc,ale ja mam na to sposób...

O Boże.....a ja myslałam, ze mam jakies zaburzenia.....Po przeczytaniu tego postu jestem zdrowa.

a nie mówiłem,że potrafię uleczac

Dobrze, że ja takich jazd nie miałam

A ja miałam mam i będę miała. I jedno powiem z całą pewnością. JESTEŚ BOGIEM. Jesteś już na prawdę bardzo blisko OJCA. Boga Bogów. Jesteś moim Bratem w Chrystusie i jednością w prawdzie.



Ja jednak doszłam do wniosku e nie muszę być jak Jan Chrzciciel. Nie muszę żywić się korzonkami. Nie muszę przywdziać wora włosiennego i iść w świat... Choć mogła bym. W istocie żyje tak, w Duchu. Pomagam kiedy to jest Dobre i kiedy mogę. Ale jednocześnie żyję własnym życiem. Nie obnoszę się z Wiarą. Choć wołu gęby nie zawiążesz. Uważam że rodzina i własne życie jest równie ważne. Choć nie mam ani jednej z tych rzeczy. Lecz trudno komukolwiek cokolwiek dać samej będąc zależna. Mam wiele talentów i nie chce ich zakopywać. Nie każdy musi być męczennikiem dla ludzi. A ja tam Po prostu jestem. Chciało by się rzec Jam jest która jest.

Ja tam nie mam Schizy wlepionej Ale i Mojżeszowi by ją dziś wlepili.



Ps Znam te metody



Powiedzcie sami. Skoro rzekoma choroba czyni człowieka lepszym niż był by "zdrowy". To jak nazwać stan w jakim człowiek jest gorszy niż mógł by być bez rzekomej choroby? Czy aby to nie jest choroba? To rzekome zdrowie.

Nie wywyższam siebie. Podobnie jak tematodawca nie po to to powiedziałby siebie wywyższyć. Lecz Was. Bo i Wy jesteście dziećmi Boga. I jak to w Biblii jest powiedziane "Bogami jesteście" Więc ja wywyższam imię ojca bo byle jakich dzieci nie ma. Lecz ma podobne sobie. Gdyby ktoś się miał obruszyć. Powiem że przecież kiedy mówi "W imię ojca i syna i ducha świętego" Na kogo pokazuje wypowiadając te słowa? Na siebie. Co więcej Jesteśmy podobni Ojcu i w tym aspekcie. Bo przecież Mamy Ciało (Cielesną emanację życia tak jak Ojciec) Ducha, Jak On i od niego więc tego samego. I Mamy moc mienia potomstwa. I tworzenia naszych dzieł. Więc jesteśmy w naturze Trójca w jednym. Co może nie prawda? Jesteśmy jak Ojciec.[addsig]

A cy my i w tym podobni nie jesteśmy? Czy nie traktujemy nasze dzieci z konsekwencją i miłością bezwarónkową. Czy one nie ponoszą konsekwencji swoich wyborów? Czy pobłażamy Im w nauce? Przecież to my stworzyliśmy system edukacji. Nie ruscy ani kosmici Czy wreszcie nie zakazujemy dzieciom tego z czego gdy dorosną jesteśmy dumni? Że o to nam chodzi by się przed nami czołgali? Nie o to by mogli nam w oczy spojrzeć i powiedzieć Jesteśmy jedno. ... Tyle że my mamy do kogo prośby wznosić bo nie jesteśmy sierotami. A Ojciec nie ma do kogo... Lecz my wolimy się poniżać i płakać. Jak rozhisteryzowane dzieci.

Albo czy skoro kochamy bezwarunkowo. To jeśli by nam kto do domu przyszedł i kazał wybierać między naszymi dziećmi to nie dostał by w ŁEB!!! A my się boimy i ojcu nie ufamy że jest ponad wszystko a w szczególności żło, grzech. W końcu sam tak świat stworzył. Niedowiarki. I kto Was potępi jeśli sami się nie potępicie?[addsig]

Kocham Cię