Forum: Psychoterapia

Mam swój osobny świat - wydarzenia z realnego życia opisuję sobie jako wydarzenia w panstwie, traktuję siebie jako naród. Gdy mi smutno i chce mi się płakać, wyobrażam sobie, że trwa wojna domowa, pójście na operację wędzidełka określałem reformą służby zdrowia a jak dałem komuś w mordę, myślałem o konflikcie militarnym. Zajmuje mi to bardzo dużo czasu, wymyślam postacie, partie, wydarzenia, kulturę, język kraju - z czasem zapominam i wymyślam nowe.
Czy to jest jakaś choroba? Jak z tym walczyć?

Najczęściej odczuwam potrzebę pomyślenie o tamtym świecie gdy jest mi smutno i nie powodzi mi się. Często też wtedy przestaję chodzić na zajęcia i spędzam czas przed komputerem. Mam 21 lat i jestem skrajnym pesymistą, mam niskie poczucie własnej wartosci. O państwie myślę od 13 roku życia, w lipcu minie 8 rok od kiedy zacząłem tak o sobie myśleć (pamiętam dokładnie moment - była to połowa lipca 2004 r. - 13 lipca 2004 to data pomarańczowej rewolucji w moim państwie i uzyskania świadomości narodowej. O dziwo, w listopadzie wybuchła tego roku wybuchła pomarańczowa rewolucja na Ukrainie, co jest dziwne - sam nazwałem moją rewolucję pomarańczową w lipcu)

Historia mojego państwa i jego opis są bardzo rozbudowane. Wiele razy próbowałem odciąć się od myślenia o nim, zwykle jednak powracałem do tego po jakimś czasie.


Piszę w 100% poważnie. Pozdrawiam i mam nadzieję, że napisałem w dobrym dziale.

Też mam swój świat do którego uciekam jak jest mi zle .... mój świat jest piękny

B ciekawy i tworczy post. Pytanie, na ile uwazasz to za rzeczywistosc, a na ile jest to tylko strategia radzenia sobie, np z lekiem przed operacja, czy ze smutkiem? pozdr

Cowiekkraj bardzo ciekawy sposob radzenia sobie z problemami.Podziwiam i szacun.Sadze, ze to nie jest choroba,ale ja jestem laikiem

mi tez sie to podoba,cowiekraj moglby fajną powiesc napisac,prosze!spisuj swoje mylsi!moze kiedys to wykorzystasz!

Wy sie nie smiejcie,ale mi jedna piguła z psychiatri powiedziala kiedys ze jakby opublikowala moja historie choroby to by swietna powiesc sensacyjna wyszla i by dobrze na mnie zarobila!tak!czytaja to co my w chorobie mowimy i bezczelnie sie nabjaja z nas pacjentów,zgroza!

sadze, ze lekarka po prostu zartowala.. skad te przykre interpretacje?
Ty piszesz o lekarzu "pigula", to jest jeszcze gorsze..

Ludwik XVI, krol Francji, powiedzial nawet o sobie "Narod to ja", ale on chyba mial co innego na mysli..

mam na mysli pizsac piguła pielegniarke,na nie tak się potocznie mowi nie lekarke.potem nic dziwnego ze czlowiek nie chce obecnosci pielegniarki podczas rozmowy gabinecie,bo one nie maja obowiazku dochowac tajemnicy lekarskiej a jeszcze cie obkpia.

Mylisz sie Ewalchim, siostry tez obowiazuje tajemnica, szczegolnie bioraac pod uwage, ze fakt diagnozy psychiatrycznej nadal stygmatyzuje (jesli przejmujesz sie zdaniem ludzi ograniczonych).
Pielegniarstwo Psychiatryczne to calkiem osobna specjalizacja i wraz z innymi uprawnieniami narzuca tez wieksze obowiazki.
A Twoje "okreslenie potoczne" pierwszy raz slysze