Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

..."Widać jest silna".(...)


nie jestem silna. "Jeżeli chcę pomagać, widać ktoś tak potrzebuje". gwoli wyjaśnienia.

Pomagaj najlepiej sie spełniasz w tym...kto ci zabrania moje dziecko kochane...Jestes potrzebna tutaj...uwierz mi pomagasz i to robisz swietnie sama o tym wiesz

Czy "wsparciem psychicznym" można cokolwiek zdziałać? Jakoś nie wierzę w moc słowa. Sam byłem pacjentem, dwukrotnie. Za drugim razem wybrałem najlepszego dostępnego lekarza z mojego terenu,psychiatrę i psychoterapeutę zarazem (wizyty prywatne).Muszę przyznać,że naprawdę się starał-pomimo mej niechęci do autorytetów.W końcu jednak powiedziałem mu,że to nie ma sensu bo dla mnie słowa nic nie znaczą.Nie umiem sobie wyobrazić jak to jest,że można naprawdę przejmować się nie swoim problemem.Na czym to polega?Uczyliście się empatii?Urodziliście się z nią?

W takim razie czemu tu jesteś?

Zrozum mnie dobrze, nie blokuję Cię. z ciekawośći pytam.
Bo jak dotąd, zauważyłam, że Twoje pogglądy odnośnie Psychiatrii są sceptyczne, wręcz nihilistyczne.
Słowem można zdziałać dużo. A Psychiatra nie posługuje się tylko słowem. Ma do dyspozycji leki, testy diagnstyczne, za pomocą których może określić w której części mózgu nastąpiło uszkodzenie, albo z jakimi cechami osobowości masz szczególny kłopoot.

Ale przyznaję, że Twój pogląd jest dość częsty.
"ludzie myślę, że lekarze leczą tylko dobrym słowem(...) ( Prof. J. Rabe - Jabłońska)
Wsparcie psychiczne daje b dużo. Może spróbuj pożyć trochę bez niego, a potem powiedz

Jestem tu bo próbuję czegoś się dowiedzieć o ludziach i ich zachowaniach,reakcjach,być może wdać się w ciekawą dyskusję. Funkcjonuję w społeczeństwie jak każdy,jestem w związku,pracuję. Nie neguję psychiatrii, choć w moim przypadku niewiele dała- leki także brałem. Później zmienił się lekarz i zmieniło się rozpoznanie. O tym co to jest konkretnie nie chcę mówić wprost, bo dotyczy to osobowości i przez to szufladkuje. Ogólnie mam problem w relacjach z ludźmi. Najczęściej kończą się widowiskową klęską, najczęściej z mojego powodu.Chciałbym móc zrozumieć co czują ludzie,wczuć się w ich sytuację-żeby unikać problemów. Mam nieco przedmiotowe podejście,np. uważam że jeśli ktoś kupuje psa który ma bronić obejścia a on przestaje szczekać to uzasadnionym jest uśpienie go. Dzięki takim poglądom nie jestem zbyt popularny,dlatego często udaję-co mi ciąży.Tak być nie powinno.Myślę,że jestem w stanie coś zmienić.Dlatego szukam i nie wykluczam,że jeszcze wrócę do ostatniego lekarza-choć na dziś nie jestem jeszcze pewien.

Myślę, że powinieneś... pozdrawiam

Czy mówisz tak,bo próbujesz zrozumieć co mogę odczuwać czy raczej jak ktoś kto zobaczył brzydko pachnącą kupę,której stara się nie widzieć albo może jako reprezentant społeczeństwa, które nie chce mieć ze mną nic wspólnego? Naprawdę chcę wiedzieć. Proszę, nie dopatruj się tu sarkazmu czy czegoś w tym guście bo nic takiego nie czuję.

Właśnie podejrzewam, że tego nie czujesz ( sarkazmu), a jednak wychodzi Ci...no różnie. Dlatego myslę, że masz zaburzenia osobowośći. Dlatego Cię namawiam. pozdrawiam

Właśnie podejrzewam, że tego nie czujesz ( sarkazmu), a jednak wychodzi Ci...no różnie. Dlatego myslę, że masz zaburzenia osobowośći. Dlatego Cię namawiam. pozdrawiam

Domyślam się,że mogę trochę przeciągać wątek - ale chciałbym coś jeszcze dopisać. Właściwie w życiu napisałem może ze 3 posty na forum,więc nie chcę jeszcze kończyć. Mam takie spostrzeżenie, że jeśli używa się takich wtrąceń jak "witam" czy "pozdrawiam", albo zwrotów typu "targają mną emocje" lub "nie mogę wytrzymać" to człowiek jest odbierany pozytywniej. Wydaje się wtedy taki...no...ludzki... Dodatkowo efekt ten,jeśli idzie o posty,wzmacniają emotikony. Zastanawiam się,czy czyjaś katastrofa przyciąga dlatego, że rozmówca rzeczywiście współczuje czy po prostu sam siebie dowartościowuje - jakby sobie mówił "no, nie tylko ja w życiu zanieczyściłem piżamę".