Forum: Psychoterapia

Witam,
chciałabym w końcu poukładać swoje życie (pogodzić się z przeszłością i nauczyć się kierować życiem - przestać być gdzieś poza nim). Mam też problemy ze związkami, nie umiem się usamodzielnić i wiem, że zmarnuję moje życie, a nie potrafię tego zmienić. Czy to wystarczy, by zapisać się do psychoterapeuty (nie psychologa)? Wiem, że to zabrzmi głupio, ale ciągle wydaje mi się, że psychoterapeuta wyrzuci mnie za drzwi albo wyśmieje, jeśli usłyszy z jakiego powodu przyszłam. Stąd moje pytanie - czy psychoterapeuta może pomóc w takich sprawach, czy tylko leczy choroby psychiczne?

nie moja droga nie wyrzuci Cie napewno najpierw udaj sie do pschychologa następnie wysle do psychoterapeuty jesli psycholog tak stwierdzi że potrzebna jest dalsza pomoc bo może wystarczyc sam psycholog...

Myślę, że intuicja aby iść do psychoterapeuty jest słuszna.

czym się różni psycholog od psychoterapeuty??

Psychoterapeutą zostaje się po ukończeniu dodatkowych szkoleń, osoba prowadząca terapię udzili informacji o posiadanych kwalifikacjach.

"Witam,
chciałabym w końcu poukładać swoje życie (pogodzić się z przeszłością i nauczyć się kierować życiem - przestać być gdzieś poza nim). Mam też problemy ze związkami, nie umiem się usamodzielnić i wiem, że zmarnuję moje życie, a nie potrafię tego zmienić. Czy to wystarczy, by zapisać się do psychoterapeuty (nie psychologa)? Wiem, że to zabrzmi głupio, ale ciągle wydaje mi się, że psychoterapeuta wyrzuci mnie za drzwi albo wyśmieje, jeśli usłyszy z jakiego powodu przyszłam. Stąd moje pytanie - czy psychoterapeuta może pomóc w takich sprawach, czy tylko leczy choroby psychiczne?"

Na podstawie wlasnego doswiadczenia (jesli nie, to mnie na innych watkach oskarzaja, ze sie przedstiwam jako psycholog, przepraszam cie): nie ma szczegòlnych przeciwnosci, aby sie udac do psychoterapeuty. Ale sa ròzne szkoly "psychoterapi". Nic glupio nie brzmi i nikt cie za drzwi nie wyrzuci (miedzy innym, bo placisz!).
Z MOjego doswiadczenia; powiedzmy, ze ogònie moze pomòc, z zaleznosci od "szkoly". Mnie sie podobal, bo zaczal wyciagc rzeczy, co akurat mi nie byly potrzebne w danym momencie: szkola pewnego typu. Jedyna rzecz pozytywna: jesli sobie sama nie pomoge, nie ma psychoanalisty.... Z twojego kròtkiego postu, na zasadzie WLASNYCH doswiadczen, by mi sie wydawal bardziej wskazany psychoterapeuta "z zachowania". Nie wiem, jak sie po polsku mòwi, ale powiedzmy ten, ci leczy zachowanie aktualne i za bardzo nie "kopie" w przeszlosci. Osobiste zdanie, bez kwalifikacji (jal nie, to jolanet otworzy nastepny, sterylny, watek: nic nie moge powiedziec).
Pozdrowienia i zyczenia, nie martw sie, ze cie ktos wysle do diabla
Maria

Myslę, że terapia psychodynamiczna jak najbardziej pasuje w sytuacji załozycielki wątku (przeciwskazaniem są trwające właśnie b. ciężkie epizody np depresji).

W PL tak naprawdę dużo tych szkół psychoterapii nie ma, owszem np. w Warszawie czy większych miastach jest jakiś wybór, np Gestalt, psychoanaliza wg Lacana.

Ubolewam, że niestety w PL nie ma dostępu do terapii dialektyczno-behawioralnej i musiałam zadowolić się zwykła psychodynamiczną.

Dzień dobry,

Jestem studentką piątego roku psychologii klinicznej. Piszę pracę magisterską na temat przebiegu i przerywania psychoterapii. Interesuje mnie czy można wyodrębnić czynniki sprzyjające/utrudniające przebieg psychoterapii. Pozwoliłby to lepiej zrozumieć oczekiwania osób podejmujących leczenie, dobrać odpowiednią formę psychoterapii i uniknąć sytuacji przerywania leczenia.

Kwestionariusz ma dwie wersje.
Wersja A ( www.ebadania.pl/8b71b22c01df2bb9 ) przeznaczona jest dla osób, które przerwały psychoterapię przynajmniej dwa razy, natomiast wersja B ( docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dHRJczRKN3I2aGJ6Q2JTX0FIckpNVkE6MQ ) przeznaczona jest dla osób, które ukończyły leczenie pomyślnie.
Wypełnienie kwestionariuszy trwa ok. 30 minut.

Dziękuję za pomoc!