Forum: Zaburzenia psychiczne

Witam. Mam 21 lat i mam problem z określeniem własnego JA. Przez okres ostatnich 2 lat, praktycznie regularnie co 2 miesiące przez około 2 tygodnie miewam obniżony nastrój. Charakteryzuje się on ciągłym uczuciem smutku, brakiem chęci obcowania z innymi i rozmów, poczucie własnej wartości jest totalnie zaniżone, jestem strasznie nerwowa oraz bardzo emocjonalna. Natomiast poza tym okresem miewam wahania nastroju : raz czuje totalny przypływ euforii a za chwile wszystko opada i potrafię nagle być nadmiernie zirytowana i zdenerwowana, potem czuje poczucie winy ze względu na to jak ja mogłam się w ogóle zdenerwować (?). Takie zaburzenia nastroju oraz zachowania sprawiły iż zastanawiam się kim ja w ogóle jestem? Nie potrafię określić jaka jestem, jakie mam cechy charakteru, nie potrafię nawet sama podjąć w większości przypadków decyzji ( czekam aż zrobi to ktoś za mnie). Ciagle się waham między wszystkim nad czym muszę podjąć jakakolwiek decyzje, jestem zmęczona ciągłym poczuciem winy i lęku ze coś źle zrobię i źle wybiorę. Czym to jest spowodowane? Ratunku! Dusze się w sobie..

Wiesz ja też lubię szufladkować... Jak sobie czegoś nie zaszufladkuje nie ogarnę rozumem to czuję się nie swojo. Ta szuflada względem samego siebie jest istotna... Ja też mam z tym problem... z tym, że ja mam stwierdzoną schizofrenię. Myślę, że poznać samego siebie możemy poprzez rozmowę z innymi.

Myślę, że czujemy się tacy niokresloni gdy nie znam odpowiedzi na kluczowe pytania dotyczące życia, gdy nie wiemy czym powinniśmy kierować się w życiu i do czego zmierzamy, czego od życia chcemy, gdy nie mamy pomysłu na siebie

Myślę, że w Twoim życiu nie zaistniał jeszcze czynnik który wiązałby Cię w całość. Spora część kobiet ma za taki czynnik poczucie własnej atrakcyjności, chęć bycia jak najlepiej postrzeganą przez innych, chęć bycia jak najlepszą partnerką.

A kim chciałabyś być?
Może chciałabyś być bardziej przyzwoitą i pilnującą się osobą. Niektórych dajmy na to tak motywują perspektywy plotek na swój temat, że żyją starannie.
Nie martw się prędzej czy później załapiesz czemu masz złe nastroje i będziesz wiedziała jakich zachowań unikać co może z czasem wyrzeźbić Twoje ja

Sam się nad tym zastanawiam od bardzo długiego czasu i dochodzę do wniosku że jesteśmy tylko tym czego doświadczyliśmy w życiu. Jesteśmy odzwierciedleniem własnych doświadczeń czyli wpływ ma na to ma dosłownie wszystko. Ta sama osoba wychowywana w jakiejś patologicznej rodzinie byłaby kompletnie różna od osoby wychowanej w rodzinie królewskiej. Wszyscy jesteśmy tak naprawdę robotami którzy nieustannie są programowane. Ciągłe dopasowywanie się do społeczeństwa żeby przeżyć na tym świecie jak najdłużej i jak najlepiej.
Ogólnie nie lubię z nikim gadać, ale mam podobnie do Ciebie i może byśmy się dogadali. Napisz do mnie jak chcesz.