Forum: Schizofrenia

Ja też choruję na schizofrenie paranoidalną.U mnie to się zaczęło w pierwszej klasie liceum.Lęki,bałam się chodzić do szkoły,że ktoś mi zrobi krzywdę,cała trzęsłam się z nerwów,głosy też były mówiły,że się ktoś na mnie patrzy ciągle płakałam.Rodzina nie wiedziała co się ze mną dzieję.Miałam bardzo duży niepokój.Nie zdałam pierwszej klasy liceum.Przeniosłam się do zawodówki tam też miałam objawy.Jak wchodziłam do szkoły to czułam,że się wszyscy na mnie patrzą i znają moje myśli.Jeszcze wtedy nie brałam żadnych tabletek.Mój wychowawca zauważył,że ze mną dzieję się coś złego.Za to mu dziękuje,bo dzięki niemu zdałam szkołę.Mam 22 lata i gdzieś trzy lata temu było jeszcze gorzej. Ciaglę myślałam o mojej pierwszej miłości.Ciągle go kochałam i kocham do dziś.Te głosy zaczęły mi mówić,że mnie wciągną do tego chłopaka i będę z nim szczęśliwa.Ja tym głosą wierzyłam i myślałam,że tak na prawdę będzie.Wszystko mi znikało.Jak się spojrzałam na lampę to ona się bujała.Jak się spojrzałam na ściany to one się przysuwały i oddalały.Widziałam pełno mroczków.To było na prawdę straszne.Trafiłam na oddział do Świecia i dopiero od tamtego czasu,zaczęłam reguralnie brać tabletki.Tabletki biorę systematycznie a i tak codziennie słyszę głosy i to często. NIKT NIE WIE CO GO MOŻE SPOTKAĆ W ŻYCIU,WIEC CIESZMY SIĘ CHWILĄ

Czy osoba chora na schizofrenie nie może już sie czuć kochana?bo jest chora?Ile jest chorób na tym świecie?Fizycznych i psychicznych?Dzisiaj jesteś zdrowy?a co bedzie jutro?Nie wiesz tego co będzie?Jeżeli sie kogoś kocha to wytrzyma się na prawde wszystko!W szczęściu i chorobie miłośc zawsze przetrwa.

Uważam, że chory ma takie samo prawo kochać i być kochanym, jak osoba zdrowa. Myślę, że miłość jest pomocna w chorobie i bardzo pomaga. Samotność i odrzucenie jeszcze w dodatku, gdy chorujemy obojętnie na co, jest okropna. Ludzie są istotami stadnymi i nie chcą być samotni. Wyjątek stanowią tzw. single, którzy są sami, bo tak chcą i czują się z tym dobrze. Trzeba kogoś mieć, dzielić się radością i smutkiem. Razem z kimś, gdy ktoś jest obok nas, łatwiej jest żyć z chorobą i przejść przez to, przecież niełatwe życie.

Jestem tu nas forum,bo chciała bym się czym podzielić Chodzi tu o moje głosy,które mówią o mojej pierwszej miłości,że mnie wciągną do niego,że te głosy przybyły do mnie,bo są głosami miłości.Mówią też,że wszyscy muszą się zgodzić,żebyśmy byli razem.Słyszę w głowie też głos mojej pierwszej miłości czyli Kamila,który mówi,że nigdy nie będziemy razem i to wszystko dzieje się w mojej głowie.
Proszę po móżcie mi wytumaczcię mi chociaż z skąd to się bierze,może będę wtedy spokojniejsza Czekam