Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Od kilku tygodzni wszystko mnie wkurza, denerwuje mam wszystkiego i wszystkich dość, gdy siedzę sama chce mi się płakać bez powodu. Cały czas jestem rozdrażniona nic mi nie pasuje ciągle krzyczę na wszytkich... czemu tak mam? czy to nerwica?

A ile masz lat? Pierwszą moją myślą był wiek dojrzewania, hormony i takie tam, a jeśli wiek dojrzewania już Ciebie nie dotyczy to może zapisz się do psychologa na wizytę? Przynajmniej dowiesz się co w Tobie siedzi niewielkim kosztem i będziesz mogła decydować co dalej z tym zrobić. Do psychologa jest chyba potrzebne skierowanie, więc musiałabyś iść wpierw do lekarza rodzinnego.

mam 16 lat i tak już biorę leki od psychiarty... jestem w domu dziecka i nie mam możliwości iśc od tak sobie muszę czekać aż będzie dostępny w placówce... to co przechodzę jest nie do zniesienia...

Skoro bierzesz jakieś leki to jednak byłeś już u psychiatry, nie postawił on Tobie żadnej diagnozy?

jak dlugo bierzesz te leki ?? robiono ci inne badania, tylko nie pisz ze wszystkie, napisz jakie konkretnie . Na jakiej podstawie dostalas leki psychiatryczne ?
Masz pewnie jakies niedobory witamin? czesto uzywasz smartfonow, macie WIFI w placowce ??
to wszysko wplywa na drazliwocs
a tbaletki antykoncepcyjne bierzesz?

Co do Diagnozy, tak ogolnie, prosze tez pamietac, ze to jest tylko DIAGNOZA, nie mozna sie wkrecac w nia, trzeba walczyc o swoje zdrowie, prychoterapia, rozmowy itd Nie mozna sie chowac za diagnoza, szczegolnie psychiatryczna, jedne psychiatra powie, ze jest ok, drugi wymysli Bipolar, trzeci depresje, wazne, zeby leki pomagaly a nie draznily...
Bierzesz regularnie te leki, odrzywiasz sie dobrze ??

Tez tak mam chociaz wiek dojrzewania jest juz za mna, wszystko i wszyscy mnie wkurzaja, nic mi sie nie chce, wszystko mam gdzies, sadze ze to depresja

Myślę też, że to depresja. Kiedy sobie zbyd długo z czymś nie radzimy to także chcemy coś zniszczyć. Ale to krótkotrwała ulga. Potym upuście negatywnych emocji mamyzazwyczaj kaca moralnego. I gotowe błędne koło. Tżeba robić tyle ile możemy i czekać na lepsze dni.