Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam



Czy mirtazapina ma zastosowanie w leczeniu takich zaburzeń lękowych jak fobia społeczna? Bo to dość interesujący lek IMHO.



Pozdrawiam wszystkich bywalców forum Psychiatria

Brałam ten lek przez około pół roku w dawce 30 mg na noc. Lekarz przepisał mi go z powodu depresji z zaburzeniami snu. Genialnie ustabilizowała sen, efekt antydepresyjny bardzo szybko nastąpił, wyszłam do ludzi, znalazłam pracę, umiałam się w niej odnaleźć. Moje życie odmieniło się, nabrałam chęci do życia, widziałam jego sens. Ujemną cechą było zaspanie, zmęczenie, dlatego brałam jeszcze dodatkowo Asertin 50 mg (rano). Teraz biorę inny lek. Gdyż po Mirtazapinie miałam wilczy apetyt i przez te pół roku stosowania przytyłam 20 kg.

Odpowiadając na pytanie autora - tak, uważam, że ten lek może pomóc w walce z fobią społeczną.

Brzmi zachęcająco...



No i mi nawet by się przydał wilczy apetyt , bo jestem dosyć chudy!

Życzę powodzenia w kuracji i wielu słonecznych, energicznych dni.

Dzięki, Tobie również

mirtazapina nie jest lekiem na fobie spoleczna ( jestem fobikiem). Biore ja jednak na noc, bo ulatwia zasypianie. Rano jednak 20 mg paroksetyny (paxil, seroxat)- to jest jeden z tych lekow zarejestrowanych na leczenie fobii.

Na podstawie profilu farmakokinetycznego mirtazapiny i jej metabolitów można ewentualnie zasugerować jej wpływ przeciwlękowy...



Aczkolwiek o tym chyba najlepiej i najpewniej powiedzieć mogą sami pacjenci leczeni mirtazapiną jako substancją czynną.

Biorę Mirtor (mirtazapinę) prawie 2 tygodnie. Śpię lepiej i lęki zniknęły. Efektu antydepresyjnego jeszcze nie ma. Czekam z niecierpliwością...

biorę Mirzaten 3 tygodnie, czekam na miejsce na oddziale nerwic. Mam cieżkie depresje lękowe od 8 lat i żadne leki mi nie pomogły na dłużej. Miałam nadzieję, że ten pomoże, ale jak narazie, to lęki mam silniejsze (: Dzis myślałam, że będę gdyzła ściany, nie pomogło nawet wspomaganie xanaxem. czuję się, jakbym miała za ciasną głowę, nie mogę wykonywac nawet prostych czynnności, z trudem się myję i wstaję, by zrobić cokolwiek. Męczę się strasznie, nie wiem, czy nie wyrzucic tego leku, ale zaczekam jeszcze raczej na decyzję lekarza na oddziale. Tak bardzo bym chciała móc coś robić, czas mi się ciągnie w nieskonczoność