Forum: Zaburzenia afektywne dwubiegunowe - CHAD

Nie widziałam go już ponad 2 miesiące. Ostatnie email i smsy ponad miesiąc temu. Tydzień temu zadzwonił ale nie odebrałam. Nie wysłałam mu życzeń na urodziny i chyba się zaczął martwić. Znalazł jakiś powód abym musiała mu odpowiedzieć. Podałam tylko dane i koniec.
Kesija dobrze ze mieszka z siostrą, chyba nie sprowadzi tam kochanki. Cieszę się, że możemy rozmawiać, jakoś mi lepiej jak wiem, że nie jestem z tym sama. Nawet moi znajomi uważają, że nie jest chory tylko ma paskudny charakter. Nie mam w ludziach wsparcia. Mało wiedzą o tej chorobie, albo nic, a szkoda, bo to dość częsta choroba. 1 osoba na 100 choruje tylko większość nie jest zdiagnozowanych.

Ja bym wolał żebym nic nie wiedział o tej chorobie

Dlaczego wolałbyś nic nie wiedzieć? Ja bym wolała nie zetknąć sie tak osobiście z tą choroba ale wiedza powinna być.

O nie. Ja się nie czuje chorym, a wciskają mi największy szajs lekowy .

I tu własnie błąd, że nie czujecie sie chorzy. Nawet nie zastanawiacie sie co czuja Wasi bliscy.

Dla Kesija znalazłam kilka rad jak rozmawiać z osobą w manii

Jedną z najtrudniejszych rzeczy, jakich trzeba się nauczyć, to postępowanie z osobą w manii. Można znaleźć mnóstwo rad, jak pomagać komuś w depresji. To nawet przychodzi samo, bo zdołowany człowiek budzi w nas opiekuna. Nie potrzebujemy szkolenia ani nauk, żeby wiedzieć, iż należy takiej osobie przypominać, że jest kochana, wspierać ją i mówić, że warto żyć.

Ale mania to coś zupełnie innego.

Przebywanie z osobą w manii jest jak stanie obok płonącego budynku. Chcesz ratować osobę, która jest w środku, ale jeśli podejdziesz zbyt blisko, możesz się spalić.

Osoba w manii często jest świadoma, że jej zachowanie cię rani, ale wcale nie dba o to, co czujesz. Będzie natomiast bardzo wrażliwa na próby manipulowania nią, aby zachowywała się poprawnie.

Poniżej kilka ogólnych zasad.

Nie wygłaszaj gróźb. Nie groź, że odejdziesz. Nie groź, że zabierzesz dzieci. Nie strasz lekarzem, policją. W ogóle żadnych gróźb, bo to może osobę w manii tylko rozzłościć.
To jest częsty błąd i bardzo zły pomysł. Jeśli uważasz, że któraś z tych decyzji jest konieczna – OK, jeśli musisz to zrobić, po prostu zrób. Zazwyczaj powtarzasz groźby, ponieważ masz nadzieję, iż sama groźba sprawi, że człowiek w manii coś zrozumie. Niczego nie zrozumie! Ta sztuczka działa tylko na ludzi zdrowych.

Nie wygłaszaj nauk. Osoba w manii nie jest zainteresowania normalnym zachowaniem się i jakimiś tam zasadami. Co więcej, nie uważa, aby jej zachowanie było szczególnie destrukcyjne dla niej samej lub innych. Jeśli zaczynasz moralizować, człowiek w manii odbiera to jako próbę kontrolowania go. Jeśli mówisz: „Zachowujesz się bardzo nieodpowiedzialnie”, to nie oczekuj, że usiądzie i powie: „Masz rację, jakoś o tym nie pomyślałem”. Raczej wyśmieje i wykpi twoje głupie moralizowanie.

Zadbaj o swoje bezpieczeństwo. Nie bój się powiedzieć: „Nie czuję się bezpieczna” albo „Chcę ciszy i spokoju”. Nie jest argumentem to, czego on chce, bo osoby w manii zwykle chcą czegoś, co jest irracjonalne.

Nie przyłączaj się do realizacji obłędnych pomysłów. Nie daj się wciągać w robienie głupich rzeczy, takich jak tracenie pieniędzy, łamanie prawa, wrzaski, bicie, czy całonocne imprezowanie. To zdumiewające, ale jeśli się spędza dużo czasu z osobą chorą psychicznie, bardzo łatwo jest zacząć zachowywać się tak, jak ta osoba. To jest poważne niebezpieczeństwo dla bliskich osób chorych na CHAD.

Nie jesteś policją. Nie myśl, że obronisz go przed nim samym. Jeśli zechce zrobić coś szalonego, i tak to zrobi. Nie powstrzymasz go. Czasem lepiej, aby sytuacja „wybrzmiała” do końca. Chociaż osoba w manii jest szalona, podejmuje decyzje za siebie. Niektóre te decyzje są bardzo złe. Ale to nie twoja wina.

Mów, co myślisz. Możesz powiedzieć, że to czy tamto (co zamierza zrobić) jest złym pomysłem. Mów prawdę. Później będziesz czuć się lepiej, że przynajmniej to powiedziałaś. Niekiedy do osoby w manii to dociera. Może to być bardzo rzadki i szokujący moment, jakby błysk słońca przez burzowe chmury. W większości przypadków jednak nic do takiej osoby nie trafia. Ale nie ma nic złego w powiedzeniu: „Kochanie, gadasz bez sensu” albo „wydałeś o wiele za dużo pieniędzy”.

Nie obwiniaj siebie za zachowania osoby w manii. Ten człowiek jest w stanie psychozy. To nie twoja wina, ale i nie ich wina. Jest chory.

Pociągaj go do odpowiedzialności... po manii. Tak, był w manii. Tak, to jest choroba psychiczna i w pewnym sensie, to nie jego wina. Ale poczucie winy może go zmotywować do podjęcia leczenia i wprowadzenia zmian. Ciebie ta sytuacja przecież dotyka i dobrze jest choremu na CHAD to uświadomić. Jednak znowu – nie moralizuj.

Nie trzymaj w domu alkoholu i narkotyków, bo osoba w manii po ich zażyciu może wpaść w maniakalny szał.

Nie wahaj się wezwać pomocy (krewnych, przyjaciół, czy nawet policji), jeśli sytuacja będzie dla ciebie i domowników niebezpieczna.

Usuń się z otoczenia osoby w manii, jeśli nie jesteś w stanie znosić tego dłużej. Człowiek w ostrej manii bywa naprawdę niebezpieczny. Zadbaj o bezpieczeństwo swoje i dzieci.

Nie widzą bo CHAD 2 ma to do siebie, że w hipomanii jesteście bardzo kreatywni, mówicie logicznie. A co kogo obchodzi, że wydajecie masę kasy, zdradzacie, jeździcie szybko samochodem, macie ataki paniki itp. Tylko bliscy moga Was tak naprawdę poznać. U mojego chadowsca też osoby, które się z nim spotykają żadko nic nie widzą niepokojącego. Natomiast wszystkie osoby, które się z nim spotykają codziennie maja juz inne zdanie. Mówią, że albo chory albo ma taki paskudny charakter

Czy kreatywny to nie wiem, ale wiem że jestem bardzo skąpy, ja akurat jestem bardzo wierny, Samochodu nie mam, nie pamiętam żeby miął ciągle ataki paniki. Pracuje z trzema osobami co dziennie, i żadna z nich nie powiedziała mi że mam paskudny charakter, chyba jestem nietypowym Chad-owcem jak bym miał uwierzyć w ich diagnozę. A drugiej strony to tylko saper raz się myli .

To dlaczego u Ciebie został zdiagnozowany CHAD, na jakiej podstawie?