Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam.Mój brat ma 20 lat.Wcześniej był normalnym,towarzyskim nastolatkiem.gdy wyjechałam za granice i po roku wróciłam zmienił się nie do poznania.Prawie nie wychodzi z domu(tylko do sklepu),przestał spotykać się z rówieśnikami,sprawia wrażenie otępiałego(nie rozumie co się do niego mówi,reaguje śmiechem),rozmawia sam ze sobą i głośno się śmieje(wybuchy śmiechu).Gdy siedzimy z rodziną i rozmawiamy na jakiś temat,on się nie włącza do rozmowy,jest jakby w swoim świecie,isię tylko śmieje co chwile nawet gdy rozmawia się na bardzo poważny temat.Co to może być,jak mu pomóc.On nie chce iść do lekarza bo uważa że jest normalny i wszystko jest w porządku.Nie wiem co dalej bo nawet do pracy nie pójdzie bo nie można z nim normalnie rozmawiać.Inni ludzie mogą pomyśleć że śmieje się z nich.Czy ktoś może coś poradzić?

Niech zgadnę, wyjechał do Holandii?

To nie on wyjechal za granice, on pozostaje w kraju, siostra wrocila z zagranicy i ma obawy co do zachowania brata.

Ah tak, faktycznie. Moje czytanie ze zrozumieniem

tylko nie uprzedzaj brata, że wezwiesz lekarza, trzeba będzie go (brata) jakoś podejść..

Ah! No i mówienie do siebie to rzecz normalna - pozwala się uspokoić i skupić. Tyle, że u niego możne to być patologiczna forma no i te wybuchy śmiechu. Myślę, że ma psychozę. Tylko czy to schizofrenia, czy mania, może histeria - nie wiem, nie jestem lekarzem.
Mogę doradzić tylko tyle, co doradziłem - nic więcej.

Zgadzam się z XKrawcem niestety, szczególnie zaniepokoiło mnie to śmianie się nieadekwatnie do tematu...
Pammiętajcie, że jestem pacjentką!
To wygląda na rozpad...nie wiem, jak to wyjasnic....po prostu rozpad osobowosci wyraża się w tym momencie niedostosowan reakcją, w tym wypadku tym śmiechem..
no nie umiem jasniej...
Po prostu jest mozliwosc, że Brat nie reaguje na tresc rozmowy, tylko....na to, co przeżywa aktualnie...co nie ma nic wspólnego z realnoscią...i rozpad ( schizis) dotyczy rozłamu między realnoscią( tak, jak my ją widzimy) a przeżyciami Chorego. O.

PS. Bywa, że Osoba chorująca na schizofrenię z promiennym uśmiechem oświadcza, że własnie straciła Kogoś bliskiego, albo relacjonuje nam jakieś zabawne wydarzenie z grobową miną.
To jest też niedostosowanie ( parathymia), będące objawem rozpadu osobowosci.
Po prostu....rozłam między realnoscią a naszym wnętrzem, niezgodnosc, niedostosowanie. To objaw schizofrenii, choć mam oczywiscie nadzieję, że nie tym razem.
Życzę powodzenia!..

Możliwe też, że ma to tło nerwowe. Spróbuj wypełnić ten kwestionariusz w jego imieniu:
www.psychologia.net.pl/testy.php?test=stres

Dzięki za odpowiedzi.Tak jak myślałam, że jedyne wyjście to wizyta u lekarza