Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam, tkwie w tym bagnie po uszy...boje sie rozstanie, a z drugiej strony go che!!! Bo widze zachownie tej drugiej osoby..
Jestesmy para od prawie 4 lat z polroczna przerwa (ktos mi kiedys powiedzial ze jesli raz podjelam taka decyzje to nie warto ja zminiac - ja zmienilam).
Otoz zaskoczylam wczoraj go swoimi odwiedzinami (zepsul mi sie samochod i nie spodziewal sie ze bede) dzwonilam chyba z 20 razy, czekalam, dzwonilam, czekalam, w konu odebral i oswiadczyl ze nie ma go w domu...heee i nie przyznal sie gdzie jest. Wiec stwierdzialam ze pojade cos zalatwic i znowu dzwonie dalej nie odbiera przy okazji rozwalilam kolejne auto, a gdy dzwonilam mu to powiedziec to nawet go nie interesowalo gdzie jestem czy dojade czy nic mi nie jest, cytat "***... mnie to"! Zauwazylam juz od pewnego czasu ze jego wlasnie wszystko ***... ze wraca do picia z kolegami ze staje mu sie obojetna... Gdy mnie tak potraktowal plakalam jak dziecko chcialam z soba skonczyc, rozbilam szklanke, zlapalam pierwszy lepszy kawalek szkla i pociaglam ale za slabo na szczesci. Gdy sie ocknelam zaczelam plakac jeszcze bardziej ale nie przez niego przez siebie, za taka silna kobieta jak ja, dala sie wprowadzic w taki stan. Musze zaznaczyc, ze nigdy wczesniej nie bylo nic wazniejszego ode mnie teraz wszystko sie zminilo i nie umiem sie do tego przyzwyczaic - nie che. Prosze powiedzcie czy to ten moment zeby powiedziec dosc???? mam dopiero 23 lata prace studia zycie przed soba czy warto sie zadreczac pytaniami dlaczego wszystko sie zmienilo??? rozstawac wracac do siebie??? gdy to wcale nie jest chyba dla mnie dobre, jak pomysle ze wczoraj moglam zrobic tak glupote to ciezko mi w lustro spojrzec, zagubial swoja wartosc, ktora 4 lata temu mialam tak wysoka! jak to mozliwe ze zwiazek nam to odbiera??? czemu na to sobie pozwalamy??? a najwazniejsze czy mam sie do niego jeszcze odezwac...serce mowi tak rozum nie! jestem rozdarta boje sie ze teraz bedzie coraz gorzej, chcialabym zeby mnie czasem zrozumial nawet w glupich sprwach (gdy zapomne tela do pracy nawet o to ma problem i msci sie jak na jakim dziecku, czasem nawet nie rozumie ze nie moge sie z nim spotkac bo musze pare rzweczy w domu ogarnac, pouczyc sie itp). Moze ja tez nie jestem do konca ok..moze ja cos robie nie tak tylko co...

jeżeli on był w stanie powiedzieć Ci coś takiego, a do tego nie zainteresować się tym, czy jesteś bezpieczna, czy nic Ci nie jest, to nie ma sensu tego ciągnąć! jesteś jeszcze bardzo młoda, zostaw go, zajmij się swoim rozwojem, nadrób zaległości ze starymi znajomymi, z czasem na pewno pojawi się jakis fajny facet na horyzoncie. Zresztą...związek to nie konieczność, fajnie przez chwilę być singlem