Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Jestem matka 2 dzieci od 17 roku życia ... z jednym facetem w związku . Zrobiłam maturę zaocznie niestety możliwości na wyższe i rozwiń zawodowy nie miałam. Partner się rozwijał szkolił pracował i został specjalista w swojej dziedzinie . Niestety nie pozwalał mi pracować i doprowadzał do tego ze czułam się bezużyteczna, głupia brzydka. Przez niego mam bulimię od paru lat... boje się wyzwań wycofuje, jestem niepewna siebie . Niestety jestem materialnie zależna od niego ... nie mam nic. Dopiero od niecałego roku pracuje i studiuje ... boje się ze sobie nie dam rady. Czuje się samotna i nie mam wsparcia w rodzinie. Chciałabym iść do psychologa ale nie mam za bardzo na to czasu. Trochę się boje .... tak okropnie się boje...

W chwili obecnej mam 32 lata i nie mam możliwości na samodzielne funkcjonowanie ... nie wiem co robić ....

No nie jest tak źle z tobą,jak to oceniasz. Czego chcesz i co jest twoim zamiarem? Odejście od męża,bo to za jego przyczyną,czujesz się nieszczęśliwa?
Jeśli tak,to chyba nie jest,to takie niewykonalne. Po pierwsze masz pracę,a to juz dużo,choć pewnie twoje zarobki,nie będą wystarczające,na samodzielne funkcjonowanie. Do tego dojdą alimenty,na dzieci i pieniądze z 500 +,można się też starać o dofinansowanie,na czynsz i opłaty. Napewno,twój poziom życia obniży się,przynajmiej na początku i będzie ci trudno,no ale coś za coś.
Ja myślę,że większym problemem niż pieniądze,jestes ty sama. Twoja bezradność i strach,przed podjęciem jakiekolwiek decyzji.
Bez wsparcia i wzmocnienia psychicznego,nie dasz sobie rady,aby dokonać tak radykalnych zmian w życiu. Aby ruszyć z miejsce,musisz pójść na terapię,bo jedną godz w tygodniu,każdy może wygospodarować...ty tezy. Musisz też znaleść grupę wsparcia dla osób z twoja chorobą,lub podobną,bo to jest bardzo ważne. Jeśli się leczysz,to twój psychiatra,powinien ci to ułatwić. Po ok roku terapii,będziesz gotowa,albo odejść od męża,albo będziesz na tylne silna i pewną siebie,że przestaniesz być ofiarą,a staniesz się partnerem w związku. Nie bój się,bo strach jest złym doradca, nie przeglądaj się tylko w oczach męża,bo na nim świat się nie kończy,uwierz w siebie,to i inni to zobaczą.

Piękne słowa ja mający 30lat chciałbym takiej rady jak padła