Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

czasami jest tak w mojej rodzinie ze niechce mi sie zyc moj brat ma 19 lat a ja prawie 14 bez przerwy mnie bije zaczepia psychicznie i fizycznie mnie wykancza wlasnie dzis jest taki momet ze chce zniknac z tego swiata .Mysle ze bedzie wszystkim lepiej bezemnie-mojej mamie zawsze broni brata mojemu tacie zawsze broni siostry a nikt niebroni mnie dlaczego!?!? niemam zadnego sensu zycia poprostu juz niewytrzymuje czasami jak jak przsez mysl mi przechodzi ze chce sie zabic a zaczynam plakac bo jest to okrutna zecz o której nie powinien myslec nikt,albo jak chce dzwonic po policje po pomoc spoleczna chcialbym to zrobic ale z jakiegos powodu niemoge dlaczego mi sie tak zdazylo niewiem poprostu niewiem jezeli moglby mi ktos poradzic to prosze o odpisanie bo juz niewiem co robic wszyscy sa przeciwko mnie a ja niemam nikogo.

Teraz myslisz że cały swiat zwalił się Tobie na głowe, ale za pare lat będziesz się z tego śmiał.
To jest bardzo ważny okres w Twoim życiu, musisz pomysleć o szkole,o zawodzie na przyszłośc.
bo całe Twoje zycie będzie zalezeć od tego jak w nie wkroczysz.
Rodzice na pewno Cie kochają, a brat jeśli Ci dokucza to omijaj go i ignoruj, niedługo wyjdziesz z domu, założysz własna rodzine i będziesz szczęśliwy

Gościu, nie chcę się wymądrzać ale Mare ma rację. To na co teraz cierpisz, myślę, że jest przejściowe.
Psycholog by się przydał, może nawe nie Psychiatra..
może jakieś lekkie leki.
Nie umiem powiedzieć. Ale myslę, że łatwiej będzie Ci znieść obecnego "doła", jak Sobie uświadomisz, że to minie.. kto wie, czy nie jeszcze dziś, na przykład. ZAwsze jest nadzieja.No, za wyjątkiem 1 sytuacji

No i mamy następny wypiek rodzinny, pod jakże znana nazwa DDD.
Sorry za sarkazm ale mam dość tzw. dobrych rad weź się za siebie .
Ile osób je słyszało, no weź się za siebie, jak miały depreche jak byk.
Sam miałem depresje w wieku ok. 14 lat i wiem jak to boli .
Jeżeli rodzice nie potrafią dać sobie rady z rozdzieleniem obowiązków rodzicielskich na wszystkie dzieci to z nimi cos nie tak, a nie z tobą.
Niestety obawiam się że bez terapii się już nie obejdzie, bo im wrażliwszy człowiek (nawet mały człowiek), tym taki syf bardziej boli . 14 lat to poważny wiek kiedy wchodzi się w dojrzewanie i można popełnić dużo,dużych życiowych błędów .
No cóż, znam ja takie przypadki niestety i są one porażające.
Idź do psychologa, jak jeden nie wystarczy idź do dwóch, a jak dwóch nie wystarczy …..to szukaj aż do skutku . Ktoś ci zabiera godność, a to nie przelewki .
Psycholog to jest ten gość, co za zwalenie mu twoich problemów, co miesiąc bierze kasę .
Po to chodził na studia tyle lat, że wie co z nimi robić.
Chyba nie chcesz żeby z twojego powodu jakiś dobry i fajny psycholog nie dostał wypłaty? Więc leć do psychologa, leć…….

a moze rodzice cie ignoruja bo wiedza ze sobie poradzisz, innym poswiecaja uwage bo sieroty. Jesli teraz nie wezmiesz sprawy w swoje rece bedzie sie to za toba ciagnelo porzez lata. Aty juz w tak mlodym wieku wiesz co ci dolega!!! to pierwszy krok... inni sie dowiaduja jak juz zycie sprzed nosa umknelo. Wykorzystaj to i walcz o swoje zycie. MAsz ogromne szanse. Psycholog czy psychiatra to dobra podpora ale najbardziej musiasz polegac na sobie, lub pierw nauczyc sie polegac na sobie.
Powodzenia