Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam jestem młodym 18 letnim chłopakiem, który przeszedł dużo w życiu. No otóż jestem chory przewlekle już od 5 lat. Moją chorobą, z którą się borykam jest cukrzyca. No, ale to jeszcze nie wszystko, gdy zachorowałem na cukrzycę to wykryto mi też niedoczynność tarczycy, padaczkę i wodniaki jąder. Co prawda padaczka i wodniaki jąder już mam wyleczone, ale.....
Moje życie z tą chorobą nie układa się "wspaniale" ponieważ mam następujące problemy.

Przez moją chorobę czuję się gorszy, trędowaty postrzegany jako inwa***. Czuję dziwne spojrzenia w moją strone itp. No, ale to jeszcze nie wszystko. Co prawda jestem w szczęśliwym związku, ale nie czuję się postrzegany jako mężczyzna przez mojego partnera- dokładniej ja nie czuję czy on mnie tak postrzega, bo co prawda jestem niski, szczupłej sylwetki i "bez mięśni"...

Nie wiem co robić? Kto mi może pomóc? Bym się nie czuł zdołowany itp. Co prawda wiem, że mogę mieć depresje, która nawraca..
PROSZĘ O POMOC

Masz problemy z zaakceptowaniem tego co cię dotknęło. Nie wydaje mi się, żeby to była już depresja, raczej kompleksy. Tu pomogłoby iść do psychoterapeuty, który wskazał by kierunek zmiany twojego nastawienia na pozytywny. Depresja jest naprawdę ciężką chorobą i jeszcze ci do niej daleko. Psycholog- psychoterapeuta- w twoim przypadku.

No i to się nazywa super męska decyzja!
Oczywiscie, że potrzebujesz Sobie pomóc.. chodzi o to, byś jak najmniej cierpiał.. masz 18 lat, cukrzyca w tym wieku jest dla mnie troszkę dziwna, natomiast reszta problemów może być związana z pokwitaniem i bardzo być może, że to minie. Nie zaszkodzi jednak, by bejrzał Cię doswiadczony terapeuta.
Tolerancja terapii psychologiczno-psychiatrycznej w społeczeństwie jest coraz większa, więc nie obawiaj się.
A co na to wszystko mówią Rodzice?
pozdrawiam serdecznie

Nie wahaj się. Idż jak najszybciej, bo po co się męczyć dłużej, gdyż samo nie minie i sam sobie z tym nie poradzisz. Od tego są fachowcy.

Byłeś już u lekarza z tym problemem?