Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Mam 36 lat,żonę,dziecko,niby normalnie,a jednak nie.Oprócz tego mam jeszcze masę długów,skłonności homoseksualne,rozchwiane emocje,
popadam z jednej skrajności w drugą,w pracy sie nie układało więc mnie wylali,mam wyrzuty sumienia że nie spełniłem oczekiwań rodziny,a były takie piękne plany.
Zawiodłem wszystkich i samego siebie,wszystko mnie wku.wia,nie potrafie z własną córką spokojnie spędzić czasu,nie panuję nad sobą,chce mi sie płakać,a za chwile śmiać,jak sie upiję jest jescze gorzej,nie mam już sił, nawet nie chce mi się myśleć,że bedzie dobrze.Dużo myslę o samobójstwie,z mojego ubezpieczenia wystarczyłoby na spłate długów i jeszcze sporo zostanie,musze to jeszcze przemysleć,sam nie wiem,jestem zagubiony rozgoryczony nie chcę juz udawać że jest dobrze bo nie jest muszę to komus powiedzieć więc mówię wam

Twoje samobójstwo nic nie da. Nie będzie z tego pieniędzy, a tylko wielka krzywda dla rodziny i ciebie. To bez sensu. Musisz się pozbierać, brać antydepresanty, aby wzmocnić psychikę. Ja też mam kłopoty z długami, walczę z depresją i ze złośliwym pechem w życiu. Jednak nie poddaję się.
Uciekaj od samobójstwa. To złe wyjście z kłopotów. Życzę powodzenia.

Muszę to jeszcze przemysleć

Przemyśl sobie za i przeciw, ale jesteś za młody na desperacki krok. Jeszcze wszystko się może zmienić. A całe życie przed tobą.

Mam nadzieje,że masz rację.
Spróbuję się podnieść.
dziekuje za słowa otuchy,
Michał.