Forum: Depresja

hej
mam prawie 22 lata studiuje zaocznie w tym roku podjąłem studia w kierunku technicznym. pracowałem cały czas na budowach bo tutaj jest w miarę dobra kasa ale praca na wyjazdach, delegacje no i nie oszukujmy sie nie jest to latwa fizycznie praca--> nie wiem co chce od zycia. Trenuje sport w klubie ale jak wyjade w delegacje to caly polroczne treningi w plecy zastanawiam sie nad innymi branzami zglaszam cv itd ale znowu pojawia sie dylemat praca tutaj na miejscu za mniejsza kase czy wyjazdy i lepsza kasa. studia pochlaniaja duzo czasu jak jak jest sesja i ciezko jest mi pogodzic np prace na budowie treningi nauke ( nie jestem debilem ale musze posiedziec nad czyms zeby to dobrze zrozumiec..) jeszcze jakbym chcial dolozyc nauke jezykow to kaplica...

z jezykami mam taki problem ze ich nie uzywam no i zapominam a jak przyjdzie co do czego to boje sie odezwac... jest to bardzo upokorzajace dla mnie bo wstydze sie tego bo dzis min j.ang to podstawa.

Jestem po studiach mam prawie 22 lata nie chce skonczyc jako niezadbany budowlaniec z brakiem ambicji co jedynie jego zycie wyglada 10h w pracy i do spania i tak do pt a w weekend w domu sami powiedzcie ze takie zycie to nie zycie. Dbam o siebie rozwijam sie w sporcie, czytam ksiazki itd ale brakuje mi nadal tego czegos zebym byl szczesliwy czyli ukierunkowania na zycie prace itd..
Aktualnie mam wolne ale szef z firmy budowlanej naciska mnie kiedy bede w pracy bo maja jej duzo ale na delegacji.. Zrezygnowac? Jak zrezygnuje to strace taki kontakt i zostane z niczym, zaryzykowac? Co myslicie?

Może udać się do psychologa warto pogadac z kims o tym czy szkoda $?

Przepraszam za blędy ale na prawde nie chcialo mi sie poprawie z ą ę pisać, wybaczcie

no nie powiedziała- bym ze niezadbany budowlaniec nie ma ambicji,teraz takie czasy i znam wiele polaków co przyjeżdżają z wyższym wykształceniem i podejmują prace na budowie po to żeby zagwarantować dzieciom dom czy wykształcenie, poświęcają swoje życie i nie myślą o siłowniach tylko o przyszłości dzieci,Ego chowają do kieszeni, miłość do dzieci połyka Ego,dlatego weź poprawkę na twoje słowa,bo możesz obrazić wiele ludzi którzy z potrzeby chwili muszą spłacać kredyty po to żeby ich dzieci miały domu czy pokończyły studia,wiec to nie tak jak mówisz

Mój narzeczony pracuje po 10-12 godzin na budowie. Mimo bardzo dobrego wykształcenia. Bardzo dobrze zarabia (praca w Norwegii). Dba o siebie (i ja dbam o niego). W przyszłości otworzymy własny biznes. W tej chwili najważniejsze jest dla Nas to, aby "dać przyszłość" Naszej rodzinie.