Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam
Żona choruje od 5 lat. Bierze rispolept. Ma urojenia prześladowcze. Kiedyś dotyczyły one współpracowników teraz moich rodziców którzy mieszkają z nami. Oni na parterze my na piętrze domu. Uważa że ją nienawidzą co nie jest prawdą. Z pracy się zwolniła, właśnie kończy się jej zasiłek chorobowy. Leki bierze w kratkę nie dopuszcza do tego bym ją kontrolował. Z psychologa zrezygnowała. Wczoraj mi oświadczyła, że chce ze względu na moich rodziców się wyprowadzić. Na początek do matki. Proponowałem jej prywatny szpital ale nie chce się zgodzić. Z jednej strony jestem już zmęczony całą sytuacją i nie mam siły upraszać ją by została z drugiej wiem, że na dłuższą metę sama sobie nie poradzi. Zależy mi na niej, nie wiem co robić.

A na co choruje twoja żona.?

Ma zaburzenia psychotyczne, ale psychiatra nigdy mi nie powiedziała wprost, że to np. schizofrenia.

Jeżeli chce się wyprowadzić do matki,to przecież nic złego jej się nie stanie. I tak jej nie możesz powstrzymać,bo jej urojenia są dla niej prawdziwsze niż rzeczywistość.
Myślę,że problem leży w leczeniu. Jest wiele skutecznych leków przeciwpsychotycznych i być może trzeba zmienić rispolept na inny neuroleptyk.
Regularność brania,to kwestia zasadnicza i z tym też jest kłopot. Być może jej matka będzie miała większy wplyw na żonę i przy niej poczuje się bezpieczniej.
Powinieneś skontaktować się z jej psychiatra i ustalić,czy to lek zawodzi,czy żona go nie bierze regularnie i stąd leczenie nie jest skuteczne.
Nie zabraniaj też na siłę wyprowadzić się żonie,bo to nic nie da. Raczej dyskretnie nadzoruj jej poczynania i wspólnie z teściową obierzcie jakiś wspólny front dzialania. Jeśli jej stan się pogorszy,to nie wahaj się wezwać karetki.