Forum: Zaburzenia psychiczne

Powinnam na starcie powiedzieć że nie mam problemów w domu, niczego mi nie brakuje, mam wspaniałą przyjaciółkę i kochającą rodzinę. Mój problem tkwi nie w sytuacji w jakiej się znajduje tylko... W tym co się dzieje z moim ciałem i umysłem. W grudniu zeszłego roku miałam nagły atak-nie wiem do końca co to był za atak.Czułam przerażenie, gniew i miałam nagły przypływ energii. Nie miałam powodów do poczucia się w ten sposób, to się stało od tak. Podczas ataku zaczęłam płakać i krzyczeć. Pamiętam że przez chwilę coś do mnie mówiło w mojej głowie (raczej to nie był czysty i dobrze słyszalny głos - to było coś co kontrolowało moje myśli i za ich pośrednictwem do mnie przemawiało). Mówiło mi jakieś okropne rzeczy. Z początku zdawało mi się to tylko moje myśli ale kiedy już chciałam przestać o tym myśleć to nie... Nie chciało przestać. W końcu zaczęłam płakać i błagać by przestało. Uderzałam się pięściami w głowę sądząc że wybije to "coś" sobie z głowy. Ale nie skutkowało, tylko się nakręcało. W końcu spróbowałam się wyciszyć- próbowałam się uspokoić. Nikogo nie było w domu więc na szczęście nikt nie był świadkiem tego obłędnego zdarzenia. Sięgnęłam po leki nasenne i szybko zasnęłam. Te stany do teraz mi towarzyszą co 2-3 dni. Najgorsze że doznaje tych ataków niezależnie od miejsca i sytuacji, do tego nie potrafię nad nimi zapanować. Od tamtego pierwszego razu cierpię na bezsenność i depresję. Nie wiem co to jest i nie zamierzam już dłużej tego tak zostawić... Bo wiem że to mi już nie przejdzie.
Teraz proszę was o szczerą opinię...
Miłego wieczoru

Bardzo trudna sprawa... Bez wątpienia coś się wydarzyło w Twoim umyśle i nie wiem czy nie zostanę wyśmiana za to pytanie ale... czy jesteś wierząca? Jeśli nie, to faktycznie pozostaje bardzo szybko udać się do specjalisty - psychiatry bo trudno rozmawiać o innych wpływach ale jeśli uznajesz się za katoliczkę to najpierw poszłabym porozmawiać o tym z zaufanym księdzem. Piszesz, że Twoja sytuacja jest stabilna, nie było powodu do przeżywania skrajnych emocji, byłoby to dziwne, że u zdrowej osoby nagle pojawia się tego typu atak bez powodu, nawet do ataku paniki to nie pasuje bo jest tu obecność głosów jak piszesz. Jeśli kogoś uraziłam swoją sugestią to przepraszam ale znam osoby wierzące, które miewały różne niepokojące najścia i pomogły im różne rodzaje modlitwy czy egzorcyzmów. Dla tych, którzy śmieją się czytając to i nie wierzą w nic - być może tak jak w przypadku placebo, zdanie się na kogoś innego i silna świadomość, że coś nam pomoże może prowadzić do poprawy.

Według mnie tu nie mamy do czynienia z demonami tylko czymś o podłożu schizofrenii paranoidalnej. Koniecznie idź z tym do lekarza bo twój stan może się pogorszyć.

Nie jestem osobą wierzącą. A co do psychiatry to nie wiem... Troche się boje...

Ja nie wiem całe życie co ze mną nie tak, także nie przejmuj się

Dobrze, że zwracasz się po pomoc, nawet jeśli na początek jest to forum. Jednak przy naszych najszczerszych chęciach nie jesteśmy specjalistami i przy tak poważnych objawach nie zostawaj sama z tym. Jestem przekonana, że znajdziesz odpowiedniego lekarza i sytuacja się poprawi. Daj znać

wyjaśnić tu może treść snów jakie ostatnio przeżywasz .