Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Mam wrażenie, że wszyscy nieznani mi ludzie (albo większość), a najczęściej w moim wielu lub młodsi (mam 18 lat) śmieją się ze mnie, kpią lub nienawidzą. Mało tego, jakas druga część mnie, też mnie po prostu nienawidzi, gdy zrobię coś źle, nawet najmniejsze rzeczy - i od razu w mojej głowie rodzą się obelgi do mnie. Jednak ta nienawiść (2 osobowość?) jest też skierowana do danej osoby na ulicy czy nawet w telewizorze... kiedyś byłem bardzo nieśmiały, miałem 1 kolegę, byłem samotny. Ale dzisiaj mam też paru więcej znajomych, lecz i tak rzadko wychodzę z domu. Nie odczuwam już samotności, bo mam JEGO - głos nienawiści, ale i w pewnym sensie taki "znajomy" . Kiedyś miewałem napady furii, ale to było dawno bardzo. Dziś się tą furię udaje mi zgasić, ale czasem się to nie udaje... co z tego, że ON, TO czy cokolwiek jest nienawistne? Chociaż nie czuję się samotny, jestem towarzyszem samym sobie!

a jednak potrafisz walczyć ze swoimi słabościami każdy z nas ma dróge ja
powinneś otworzyć się do ludzi nie w każdym znajdziesz przyjaciela nie można zamykać się w domu i tworzyć sobie swój świat w czterech ścianach to może nas zgubić
może na początku zaloguj się na jakimś portalu i zacznij rozmawiać z poznanymi ludzmi do których poczujesz zaufanie poznaj ich zdanie a zobaczysz jak można walczyć ze swoim tym gorszym ja mi to pomogło teraz nie potrafię nienawidzieć i czuć żal do innych przestałam myśleć tylko o sobie powodzenia i nie poddawaj się

Nie walczę z tym, to jest jak...korzeń a jednak pasożyt, z którym żyję w symbiozie. Moje grono znajomych ogranicza się do ok. 5 znajomych, tych bliskich. Jednak zdarza mi się czuć nienawiść bez powodu, albo złość z czegoś co mi nie wyszło. Złość tą udaje mi się hamować, by nie przerodziła się w furię. Jednak potrzebuję tego drugiego ja, pewnie dlatego, że jest moim dopełnieniem, czymś czego potrzebowałem - "śmiałości". Jednak nie wiedzieć czemu, nie jest idealne; wrogość i złość za cenę tego, co potrzebowałem. Ta druga osobowość, 2 ja, najczęściej uaktywnia się najczęściej gdy jestem sam, ale zazwyczaj potrafię z tym gadać przez cały dzień.

masz za tem kogoś wyjądkowego ale ludzie są nam potszebni mimo wszystko
do zabawy śmiechu,a nawet do szczerej rozmowy
nie można żyć sam ze sobą a złość że się coś zrobiło żle zawsze można inaczej odreagować naprzykłat śmiechem głośną muzyką sportem z własnej gupotu po co zaraz wpadać w furię przecież nie urodziliśmy się idealni