Forum: Psychoterapia

Witam,od około 3 lat jestem zakochany w (byłej) koleżance z pracy. Jest to uczucie tak duże,że nie moge normalnie żyć.Cały czas o niej myśle, wyobrażam sobie różne scenariusze naszego związku, ale do tego nigdy nie dojdzie.Ona ma męża, dziecko i nigdy ich nie zostawi.Dzieją sie ze mną bardzo złe rzeczy, nie moge znaleść czegoś co by mnie od tego oderwało.Proszę o jakąś poradę

Dobrego lekarstwa na nieszczęśliwą miłość nikt jeszcze nie wymyślił. Niestety chorobliwa miłość może przejść z czasem w obsesję.
Jedno co mi przychodzi do głowy, co może pomóc, to uświadomienie sobie, że to nie jest jedyna kobieta na świecie i tak naprawdę bez niej też możesz żyć, to pierwsza rzecz. Druga jest taka, że jest to czyjaś żona, matka, więc nie wolno Ci rozbijać niczyjej rodziny, dlatego, że się zakochałeś. Zakochanie kiedyś przeminie z czasem, musisz poczekać...

Zadanie dla Ciebie to spróbować popatrzeć na to z dystansem - nie potrzebujesz jej, a wokół Ciebie są setki kobiet, które mógłbyś poznać i być może byłbyś szczęśliwszy, daj im szansę, taka moja rada.

Jeśli chodzi o inne dziewczyny to są dla mnie tłem, zwykłymi "osobami" a nie kobietami

Ale moze wśrod nich jest ta jedyna trzeba dawac sobie szanse nie zamykac sie w sobie

Tylko, że ja zawsze byłem zamknięty w sobie i nigdy tak naprawde nie potrafiłem zagadać do dziewczyny. W jej przypadku to też wszystko zaczeło się od niej

To moze uda ci sie spotkac taka co do ciebie zagada bedziecie mieli jakis wspólny temat i rozmowa bedzie sie kleiiła

Mam znowu czekać kilka lub kilkanaście lat aż ktoś sie pojawi? Nie mam już na to wszystko siły.

To musisz stac sie bardziej otwarty na ludzi byc bardziej rozmowny komunikatywny

Ja osobiscie np moge podac tobie mojego skejpa w miedzy czasie mozesz poznac jakas moja kolezanke i juz zrobisz jakis krok

Myślisz,że to może mnie pomóc? Jakoś w to nie wierze