Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Mam 27 lat męża i dwoje dzieci od jakiegoś czasu mam dosyc wszystkieg i miewam ciągle zmienne nastroje duzo w ostatnim czasie sie działo staraliśmy sie o kredyt hipoteczny uzyskalismy go kupilimy dom i niby jest wszystko okey,ale mi ciągle jest smutno ciągle czegoś się boję.

niemam zadnych przyjaciół czuję się samotna mąż jest kierowcą bywa w domu tylko na weekend a nawet jak jest to często się na niego bez powodu złoszczę ogólnie cały czas chodze zła i nic mi się nie chce.

Jestem ładna ale czuję się gorsza od innych a zwłaszcza od jednej dziewczyny mojej dawnej przyjaciółki zawsze jak ja widzę mam podwójnego doła nie jesteśmy nawet już na cześc..

Mieszkamy w tej samej miejscowości (te samo osiedle) często gapię się bezmyślnie w okno a jak ona idzie czuję taki smutek i zal do niej a zarazem złośc i nienawisc że ona w ogóle jest i że znałysmy się i ze tyle rzeczy różnych o mnie ona wie,a jak oposzła do pracy(ja nie pracuje)po prostu kopnęła mnie" w tyłek"i już mnie nie potrzebowała....

Zdradziłam kilka razy męża i było mi z tym dobrze,ale zrobiłam to z czystego wyrachowania i z nudów z żadnej miłości i obawiam sie że zrobie to jeszcze kiedyś gdyż nie czuję żadnych wyrzutów sumienia.

Cos ze mną jest nie tak czuję to może powinnam opiodj ac jakieś lleczenie???

Często jak jadę samochodem mam ochote walnąc samochodem w drzewo...

Całe życie moje jest do bani urodziłam dziecko w wieku 17lat ojciec całe dzieciństwo pił i zasze sie wszystkiego bałam....

To tyle chodziaz czuję że mogłabym napisac z dziesięc stron a czy w ogóle ktos mi odpowie na to wszystko? Wątpię pozdrawiam Gosia

jesli samemu nie mozna sobie dac rady to trzeba isc do lekarza.ja zmagam sie z depresja od 15 lat,w koncu 2 tyg temu poszlam .Wstyd mi bylo ale poszlam>biore leki czy pomoga nie wiem ale wiem jedno musze sobie pomoc bo nikt tego za mnie nie zrobi

Pani która napisała 14 lipca o 19.08. Proszę niech Pani napisze do mnie na adres [email protected] Nie jestem lekarzem, ale mogę z Panią porozmawia, może będzie pani lżej!!! Pozdrawiam!!! [addsig]

witaj... masz po prostu depresje... dlugą, nieleczona depresje....

potrzebujesz pomocy specjalisty, potrzeba Ci męża obok siebie, z ktorym mozesz porozmawiać....ktory wyreczy cie z obowiazków dnia codziennego... monotonia jeszcze bardziej pogłębia depresje...

najlepiej byłoby gdybyś udala sie od razu do jakiegoś specjalisty- psychologa, psychiatry, który pomoze ci zrozumieć to wszystko, i wyciągnie Cię z dołka

pozdrawiam

Malwina

Chcesz z kimś pogadać, bo już nie możesz dłużej tego wszystkiego znieść, to napisz do mnie proszę. To jest mój adres [email protected] Trzymaj się Małgorzato![addsig]

Julia - Witaj Małgosiu.



Rozumiem Cię.

Wiem, że to nie jest, ani nie będzie łatwe.

Mialam trochę podobne dzieciństwo do Twojego/.

Bardzo ono wpłynęło na moje dalsze życie.

Masz szansę na ratunek, ale powinnaś udac się do specjalisty, po lekarstwa. To po pierwsze.

Po drugie. Czy kochasz dzieci? Odpowiedz sobie na to pytanie, jest ważne.

Po trzecie: na czym Ci zależy? Jesli znajdziesz coś na czym Ci naprawdę zależy to już pół sukcesu.

A koleżankę... Pomysl po prostu, że ona ma pracę i jest bardzo zajeta.

Wyrzuć nienawiśc do niej z siebie. Nienawiść jest destrukcyjna.

Niszczy przede wszystkim Ciebie.

I zdrada męza... spróbuj zapomnieć o tym. I nie rób tego wiecej, bo krzywdzisz samą siebie, dzieci i meża.

Przemysl sobie te kilka spraw.

Wiem, że to niełatwe, sama mam depresję. Męża i córkę. Tyle, że jestem duzo starsza od Ciebie.

Pozdrawiam serdecznie Julia

dziękuje Wam wszystkim za odpowiedź

ehhhh ja również się czuję samotna i zdołowana... mam 25 lat i jestem samotna... Mieszkam z rodzicami. Nie mam z kim gdziekolwiek wyjść, na spacer, do kawiarni, czy gdziekolwiek... żyję jak staruszka, nie pracuję, ale siedzę w domu i się uczę, bo piszę pracę dr.... Koleżanek nie mam, bo po ukończonych studiach magisterskich, każdy poszedł w swoją stronę. Nie mam nawet do nich juz nr. kontaktowych (a żałuję), a z facetami nie utrzymuję znajomości. Dla mnie znajomośći z płcią przeciwną są szkodliwe, zaburzają moją samoocenę... wszyscy faceci mówią, że "jestem fajna, miła, inteligentna... ale nie w ich typie, bo brzydka", ze względu na mój niezbyt atrakcyjny wygląd ( zbyt szczupła jak twierdzą, mimo iż dbam o siebie, staram się modnie ubierać, nie mam zbyt ładnej twarzy). I jest ona - jak twierdzą panowie- przyczyna tego, że nie jestem w ich typie, nie chcą utrzymywać ze mna znajomości, a ci którzy są jeszcze tak wyrozumiali i utrzymują ze mna znajomość, są chamscy wobec mnie ( i wiem, że gdybym była ładniejsza starali by się zrobić na mnie dobre wrażenie)... sex i te sprawy to dla mnie zupełnie odległa sprawa, o której wiem tyle co zobaczę w telewizji podczas scen łóżkowych...

Czasami jest mi bardzo smutno, że jestem sama i mam ochote to zmienić, ale strasznie się się obawiam, że się naurzucam moją osobą... również mam uczucie, że nie mam dla kogo żyć, że może wcale się nie powinnam urodzić ( po urodzeniu nie oddychałam i lekarze musieli mnie reanimować) czasami myślę, że niepotrzebnie....

ja też się urodziłam z bezdechem i jak mam niepowodzenia to myślę tak samo, wiele w życiu błędów popełniłam i ich żałuję, chciałam cofnąć czas wiele razy i naprawić to co spaprałam, ale nie da się

teraz leczę się na depresję, mimo, że mam dom, dwoje dzieci, nie pracuję, mamy pieniądze plany, itp, to nie potrafie się cieszyć, każde niepowodzenie odczuwam po jakimś czasie gorszymi dniami, wtedy jest fatalnie, mimo brania leków, świadomość, że muszę się leczyć aby normalnie funkcjonować mnie dobija, bez leków już dawno by mnie nie było, one trzymają mnie przyżyciu, ale nie zawsze tak jak bym sobie tego życzyła,

świat jest popier....te choroby, świnstwa, uroda, styl życia, warunki materialne, odbiera ochotę do zycia

Ja oprócz swoich problemów mam p[roblemy zdrowotne z moim młodszym dzieckiem, non stop tułam się po lekarzach i wierzę, że ten właśnie mi wyjaśni przyczynę, a tu znów to samo,

wygląd zawsze można poprawić, makijaż, wizyta u kosmetyczki, ewentualnie jakiś zabieg u chirurga, z chorobami z krtórymi ja żyję będę żyć do końca życia, nie załamuj się tylko zmień coś w swoim życiu, wyglądzie( umaluj się), bądź uśmiechnięta i pewna siebie, ludzie weseli, pełni optymizmu są dobrze tolerowani w towarzystwie pomimo, ze nie posiadają super figury, wyglądu itp. coś zmień w sobie a będzie dobrze

Maluję się, odwiedzam często fryzjera, pasemika i te sprawy, komsetyczka, solarium, nie żałuje pieniążków na fajne ubranka... dbam o siebie, ale to za mało... bo jak mówiłam mam brzydką twarz... tak mi wielokrotnie faceci dopiekali z tego powodu, ze zwróciłam się do hirurgów o pomoc... ortodontci wsadzili mi do dzioba aparat tym razem stały ( nosiłam różne zdejmowane w przeszłości i czepek taki specjalny do spania na brodę ) obecnie czekam na zabieg hirurgiczny na tzw asymetrie twarzy... mam krzywy nos i broda ucieka na bok (wada rozwojowa spowodowana problemami ze zgryzem), jednak mimo skuteczności tego zabiegu wątpię czy sie z kimkolwiek zwiążę, nawet jak się zacznę podobać... zbyt wiele przykrych słów słyszałam....