Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

20 lat na karku I odczuwam straszna samotnosc pamietam mialem Ta od zawsze nie mam rodzenstwa ani kuzynostwa kazde swieta byly dla mnie nudne jak I czas spedzony w wakacje itp do tego klotnie z rodzicami nie potrafie odnalesc sie w spoleczenstwie zachowywac sie wsrod ludzi Bo gdzie tego mialem sue nauczyc w szkole rowiesnicy mi no odpowiadali logos tam znam ale co z tego czuhe sie strasznie samotny niewazny do tego nie mialem zadnego kontaktu z dxiewczynami co ja mam robic????

Nigdy nie obchodzilem urodzin nie dostalem zyczen co to za zycie bez uczuc emocji wyobcowany Sam...

Cześć, można powiedzieć, że przez przypadek trafiłam na Twój post. Twoja historia mnie wzruszyła. Uważam jednak, że w każdym wieku można zawierać znajomości i przyjaźnie na całe życie, a Ty masz dopiero 20 lat. Jeszcze cały świat przed Tobą, tysiące przygód i okazji
Chyba po prostu nie spotkałeś jeszcze osób z którymi znalazłbyś wspólny język, ale nic nie jest stracone. Wg mnie jedyne co musisz zrobić, to po prostu wyjść do ludzi, tak najprościej jak się da. Może w Twojej miejscowości jest niebawem jakiś koncert, wydarzenie, cokolwiek nawet coś najbardziej banalnego? Wyjdź wtedy na miasto, kiedy na ulicach jest pełno ludzi, wynajdź w tłumie kogoś kto stoi zupełnie sam i najnormalniej zagadaj( np. jak się tej osobie podoba...? lub spytaj gdzie można kupić np oryginalną koszulkę, taką jaką nosi ta osoba).
Druga opcja to zapisz się na jakieś zajęcia dodatkowe, coś co Cię ciekawi. Na takich zajęciach będziesz się obracał w towarzystwie ludzi, których łączy z Tobą to wspólne zainteresowanie, więc już temat do rozmowy gotowy.
Trzymaj się ciepło, wierzę że na pewno niebawem znajdziesz prawdziwego przyjaciela, bo takich ludzi jak Ty, szukających znajomości jest wbrew pozorom bardzo dużo

Skorzystaj z rad Kolezanki co napisala wyzej i dodatkowo zapomnij o wszystkim. To tak jak bys chcial wyrzucic komputer bo ma zawirusowanego windowsa. Nikt nie wyrzuca wtedy komputera tylko przeinstalowuje system. Zapomnij o wszysttkich problemach i nie zwracaj uwagi ma swoje mysli. To tylko mysli, one odejda jak sie nie bedziesz z nimi identyfkowal. I odkryj kim jestes. Wejdz w glebie swojego zycia. Nie pozostawaj na powierzchni.. A odkryjesz wielka radosc, milosc przez duze M.. I odkryjesz jak zycie jest swiete. Pozdrawiam.

Dziekuje za porady

Głowa do góry, całe życie przed Tobą, jak boisz się wyjść do ludzi to kiedyś może ustaniesz mi na drodze i wywrócę Twój dzień do góry nogami, uśmiechaj się do obcych oni odwzajemnią również usmiechem, a może nawet i zagadają do Ciebie.

To nie jest proste jak sie jest samemu albo poprostu innym.. O to chodzi ze nie widzę szans na zapoznanie kogoś malo kto jest zainteresowany każdy ma swoje życie itp nie wiem kiedys chciałem miec rodzeństwo bo ludzie poznają sie przez innych ludzi a taka osoba sama co ma począć gdzie iść nikt nie zagauje na przystanku dodam ze pochodze z miasta które jest zadupiem nie ma co robic gdzie iść nie mam pomysłu na życie brakowało mi ludzi którzy dodadzą pozytywnej energii czuje pustkę

Może problem we mnie tkwi raczej na pewno nie chce mi się zyc

Pisałeś że masz 20 lat? Planujesz jakieś studia ? Pracę? Pamiętaj że każdy człowiek jest wyjątkowy, a bycie innym to coś wyjątkowego. Na pewno masz dużo do zainteresowania swoją osobą, mniej negatywnych myśli bo dzięki nim dużo tracimy. Miałam zapytać...w szkole nie ma takiej bratniej duszy z którą można porozmawiać ?