Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam !
Mam pytanie i do końca nie wiem gdzie je skierować ani jak zadać..
W sumie to nawet parę.
Mam chłopaka, pół roku znamy się że sobą, z tego co się orientuję z domu liznal trochę patologii .
Na pierwszy rzut oka każdy odbiera go jako minimalnie uposledzonego albo autystycznego, minimalnie. Jest programista więc jego umysł z pewnością działa troszkę inaczej niż mój . Rozumiałam to do momenty póki nie pojechaliśmy na urlop do pl - na codzień miły kochany troszkę taki pantoflarz A później pokazał jakby drugą twarz . Chowal się że słodyczami po łazienkach albo pokojach A gdy mamą go znalazla to nerwowo papierki zgniatal i wyszedł. Jakby stres zajadal czy coś 🤷‍♀️ . W stosunku do mnie zachowywał się jak obca osoba A jak już się odzywał to pogarda. W trakcie rozmowy po prostu wychodził i chodził po domu nie wiadomo gdzie i po co .
Ciężko opisać to wszystko, łatwiej na pewno zrozumialby ktoś kto go zna z tej dobrej strony ale nie poznałam nikogo takiego .. gdy wróciliśmy z urlopu to powiedziałam że nie mam zamiaru być w takim związku i nagle wypisz wymaluj facet z tych wszystkich poradników typu " czego kobieta oczekuje od faceta" .
Można by było zwalić to na charakter ale jest za dużo zmiennych bez większych powodów A chciałabym mu jakoś pomóc bo mimo iż zaradny i inteligentny jest z niego czlowieczek to problem w tym świecie z funkcjonowaniem z innymi ludźmi z pewnością będzie narastal

Jak brzmi pytanie?

Problem nie jest w nim, ale w Tobie nie obraź się, że to piszę.
Kiedyś oceniałam ludzi pozytywnie i jacy to oni nie są wspaniali i zachwalałam ich.
Uwierz, że na dobre to nie wychodzi. Zadaj sobie pytanie czy Ty czujesz się szczęśliwa ciągle się zadręczając i wpajaniu sobie, że mój chłopak ma problem i mówieniu mu bezpośrednio, że nie chcesz go. Wiedziałaś dobrze, jaki jest wcześniej to po co z nim jesteś na pokaz ?
Zerwij z nim najlepiej. Problem z głowy, a Ty poszukaj sobie kogoś kto nie będzie Cię irytował. Spójrz na to z tej strony, a nie szukaj w nim winy taki jest lub go zaakceptuj się męcz w takim związku.Taka jest prawda. Bolesna.

Tkwisz w tzw.toksycznym zwiazku.Ja uwazam,ze to chlopak zachowuje sie dziwnie i chyba jest niedojrzaly.Wyglada na to,ze nie pasujecie do siebie i ta sytuacja Cie meczy.Niestety nie widze przed Wami przyszlosc.iPozdrawiam

Klara,

parę prostych pytań : piszesz "jego problem w tym świecie z funkcjonowaniem z innymi ludźmi z pewnością będzie narastal"
JAKI konkretnie problem? Nie opisałaś go.

Napisałaś, że zajadał się w ukryciu słodyczami. Noo, dziwne trochę jak na dorosłego faceta - ale co, to jest ten problem? A zapytałaś go spokojnie o to? Że zauważyłaś coś takiego u niego, czy to ma podłoże stresowe, czy jakieś inne. Bo może mieć też inne - choćby przy dużych wahaniach poziomu glukozy we krwi ma się nagłą, niepowstrzymaną ochotę na słodycze.
Może wstydził się, że je podbiera?

Piszesz, że zachowywał się obco, a do Ciebie odnosił się z pogardą. Że " trakcie rozmowy po prostu wychodził i chodził po domu nie wiadomo gdzie i po co".
Po powrocie przekazałaś mu swoje pretensje, a on " nagle wypisz wymaluj facet z tych wszystkich poradników typu " czego kobieta oczekuje od faceta" . Czyli że co, że twierdził, że wszystko jest ok i z jego strony nic się nie zmieniło? Czy co?

A czy Ty wzięłaś pod uwagę to, że chłopak po prostu przestał być zaangażowany w Wasz związek, "odwidziało mu się", że właściwie nie chce z Tobą być?... No bo tak to z boku wygląda. Pytanie, po co w takim razie jest z Tobą dalej. Różne mogą być powody; opisałaś go jako trochę wycofanego czy nieporadnego -może po prostu jest nieasertywny i nie stać go na decyzję?...

Klara - rozmowa. Przede wszystkim : rozmowa. Nie w formie litanii pretensji i nieokreślonych, niekonkretnych zarzutów do niego (jak tutaj) - tylko spokojna rozmowa w formie : wiesz co, to i to (konkretnie) mi się w naszej relacji nie podoba. Mówię ci to, bo mi to bardzo przeszkadza, a zależy mi na naszym związku.
I to jest punkt wyjściowy do jakichś zmian - jeśli chłopak chce to naprawić, a Ty chcesz na to poczekać. Zobaczysz, czy chłopak się stara, czy coś robi w tym kierunku - i zadecydujesz, co dalej.
Skoro coś Ci się nie podoba, a chcesz utrzymać ten związek - to rozmawiaj z chłopakiem, życzliwie i na spokojnie.

I jeszcze jedno pytanie, jeśli pozwolisz - czy Ty go kochasz?

Bo jakoś to nie wynika z Twoich słów. Pół roku znajomości - to powinien być jeszcze okres zakochania i motylków w brzuchu.
Ty natomiast piszesz o nim : minimalnie upośledzony, "inteligentny z niego czlowieczek" - nie brzmi to jak słowa zakochanej osoby.