Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

jakiś czas temu mój mąż będąc za granica zrobił mi niespodziankę i .......... rozwiódł się ze mną....ot tak bez uprzedzenia..... zostawił mnie z długami i dwójką dzieci..........byłam w takim wieku że już najlepsze lata młodości miałam za sobą..... miałam coś kolo 35 lat...... czas leciał.... on się nie interesował dziećmi nie płacił alimetow i tak skromnie zasadzonych.....i tak z dnia na dzień kiedy to "jutro "stawało sie coraz trudniejsze i niepewne, praca coraz gorsza bo przecież dla niego nie poszłam na studia tylko zajęłam sie dziećmi i pracowałam w naszej firmie.... było mi coraz trudniej, wpadłam w depresje..........
czas jakis bralam "seronil" i jakos funkcjonowałam ale jak skonczyla sie kasa to nawet nie chdzilam juz do lekarza i nie bralam lekow...........
teraz problemy narosły juz do takiego momentu ze nie mam sily...........brakuje jakiegos zaczepiania pozytywnego.......i mam ochote sie poddac...........brak sil

Drogi Gosciu, zycie jest jakie jest, niestety...
Ale nie wolno sie poddawac... nie wahaj sie poszukac pomocy u psychologa, bo same leki nie przynosza efektow, potrzebna jest terapia, ktora naprawde pozwala stanac na nogi. Zrob to przede wszystkim dla siebie, bo jak ty sie podniesiesz, to wtedy zyskaja takze dzieci, bedziesz lepsza matka, ale pamietaj, nie wymagaj od siebie zeby byc idealna... jestesmy tylko ludzmi i popelniamy bledy, do ktorych mamy prawo. Zycze ci powodzenia i jak najszybciej biegnij do psychologa, pozdrawiam

Odezwij się do mnie-mam podobną sytuację. [email protected]