Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Boże nie można tego zrobić gdy się nie jest absolutnie zbeprymowanym widocznie nie jesteś w tak skrajnej sytuacji żeby to zrobić .Zawsze jestem pełna podziwu dla samobójców bo trzeba mieć cholerną odwage by odebraćsobie życie.Pamiętaj" że w życiu piękne są tylko chwile i to dla nich warto żyć".Rodząc się nikt nam nie gwarantuje że będzie kolorowo .

To tylko opis próby,ale bardzo mnie wstrząsnął.Wiem,że to życie jest ciężkie i walczymy z ciągłymi przeciwnościami nic się nie układa,ale to proste wszystko zależy od nas samych jak ułożą się nasze losy czy godzimy się na złe nas traktowanie.Obecnie sprzeciwilam się mężowi i czuję się z tym o wiele lepiej.Nie chce mu tylko usługiwać i czekać,że mi podziękuje za .......Chce wrócić do pracy,jeszcze niewiem czy mi się uda,ale bardzo tego potrzebuje,już mam dosyć domu,chce kontaktu z ludzmi,bardzo mi tego brakuje.Wiem będzie ciężko,ale muszę spróbować bo jeszcze troche to zwariuję,teraz myślę tylko o tym i praca dla mnie jest najważniejsza,to poprostu priorytet.Walczymy z samym sobą tylko żeby wszystkim było nie tylko dobrze lecz super dobrze.Powodzenia PA

Przeczytałam. Wstrząsające. Jeżeli zdecydowałeś się o tym napisać, to żyjesz. Czy to zdarzenie nauczyło cię czegoś i czy wyciągnąłeś jakieś wnioski dla siebie. Zabić się, to nie jest zabawne, a odwrotu nie będzie.

To tylko problemy z uzależnieniem,jestes chory,dlatego wszystko wydaje ci sie takie beznadziejne.Zrób krok
ku poradzeniu sobie z tą chorobą a zobaczysz,że życie
może być znośniejsze.Potrzebujesz pomocy specjalisty
i poważnego podejścia do problemu,w przeciwnym razie
............."kiedyś się uda"......... tenia z życia wzięte.

Wątek stary,ale do tej pory też miałam wątpliwości.Mimo zdiagnozowanego bordera robiłam wszystko,by normalnie żyć,ale przegrałam walkę,dziś uświadomiła mi jedna osoba,że w tej walce byłam sama. Lekarze mają gdzieś takiego pacjenta:"objawy schizofrenika są ważniejsze niż twoje...",wśród ludzi padają komentarze:"powinno się ich znakować..","..izolować...".Długo płakałam,nie rozumiem życia,ludzi i ich podejścia,mam dosyć,pustka mi pomaga rozstać się z bólem...Niedostępna,odizolowana uczę się wiązać pętlę ...

Cześć! Jestem studentką pedagogiki opiekuńczej i obecnie pisze pracę dyplomową o samobójstwach. W związku z tym mam ogromną prośbę do osób, które chciały popełnić samobójstwo o udział w anonimowych badaniach, które są mi bardzo potrzebne do tej pracy. Dla waszej wygody będą one przeprowadzone droga elektroniczną bez, styczności fizycznej "oko w oko" ze mną. Ciężko jest znaleźć takie osoby, które by chciały się tym ze mną podzielić dlatego korzystam z tego forum. Mam nadzieję że ktoś mi pomoże to jest dla mnie bardzo ważne. Pytania wywiadu będą dotyczyć głównie próby samobójczej i tego jak dalej po niej żyć. W tych badaniach chciałabym odkryć co sprawia że osoba po próbie samobójczej odzyskuje chęć do życia. Jeśli znacie jakieś fora, na których wypowiadają się niedoszli samobójcy to również o takie odpowiedzi proszę.
Na ten mail: [email protected] proszę niech piszą osoby zainteresowane wzięciem udziału w badaniach.
Pozdrawiam Justyna

Dobre mocne i prawdziwe, a swoją drogą skąd ja to znam

Po tytule myślałam że będzie to opis nieudanej próby samobójczej kończącej się np. kalectwem, a tymczasem nic takiego nie wystąpiło. Co jest w tym opisie wstrząsające ??? Zwykłe rozważania samobójcy jakich miliony, tylko akurat ten się nie zdecydował na ostateczny krok.