Forum: Zaburzenia psychiczne

Problemy od dzieciństwa. Natręctwa, lęki, zaburzenia i choroba fizyczna. Rozbita rodzina, trauma. Poddanie sie wszelkim skłonnościom do substancji narkotycznych. Dobro i zło. Nadzieja i brak nadziei. Dwa bieguny jednej osoby. Osoba nawet nie wie, kim jest. Straciła kolejną rzecz - miłość do bliskich. Odrzuca wszystkich. Obecnie jest w takim stanie, że zatyka uszy, by nikogo nie słyszeć. Unika ludzi, jakkolwiek się da. Płacze lub dostaje napadu agresji w towarzystwie z kimkolwiek. Brak możliwości rozmowy. W szpitalu stwierdzona glęboka depresja z objawami psychotycznycznymi. Osoba czuła się śledzona i wyśmiewana przez wszystkich. Stan zacząl sie pogarszać z dnia na dzień. Osoba dalej czasami wpije, ale to rosyjska ruletka, albo poprawi stan psychiczny (zacznie sie uśmiechać, wyjdzie na spacer) albo pogłębi sie "depresja". Rodzina nie jest w stanie pomóc, nie jest świadoma stanu tej osoby. A stan ten wygląda coraz gorzej, czasami zaświeci słońce... Nie bierze żadnych leków, ale chyba potrzebuje... Ze szpitala wyszła na własne ządanie (zaprzeczając dalszym myślom samobójczym i dzięki wrodzonej zdolności manipulacji, kiedy jeszcze jest w stanie normalnie myśleć) - można starać się o przymusowe leczenie ? Jak nazwać to wszystko, co to w ogole jest. Źle było zawsze, ale od kilku tygodni zaczelo sie pogarszać, a od kilku dni - żaden kontakt jak człowiek z człowiekiem. Co mogło spowodować takie pogorszenie stanu psychicznego... Nie wiem, co robić. Ja już mam dość. Ale gdy ja odpuszcze, ta osoba straci ostatni fundament.

Nie wiem co to jest.Może schizofrenia,może ma dość życia ale w takich chwlach,kiedynjest żle, radzę dzwonić po pogotwie.Zacząć coś robić aby nie mogła ta osoba wyjść na własne żądanie ze szpitala.

no szpital to dobre wyjście, i poprawna diagnoza by dobrac leki bez nich ani rusz