Forum: Psychoterapia

Czy ktos z Was ma specjalistyczną wiedzą na temat postepowania z osobowośćią paranoiczna z pełnym obrazem klinicznym?
Wszyskie objawy jakie warunkują to zaburzenie można przypisać bliskiej mi osobie, wraz z przypisywaniem win zarówno mnie jak i ludziom z otoczenia, powiązanych ze mną jak i z jego srodowiskiem, za wszystkie swoje zyciowe niepowodzenia.
Wszelkie próby różnych postaw z mojej strony prowadzą do fiaska. ani uleganie perswazjom, presjom ze strony męża, ani proba ignorowania nie pzrynosi żadnych efektow. Akty dobroci doprowadzają go do szewskiej pasji.
Przejawy niegodzenia sie z jego zdaniem - do jeszcze wiekszej. Przechodzę przez psychiczne tortury i kary stosowane przez niego, które maja mnie czegoś nauczyć i robi to po to, bym wyciągnełą z tego wnioski i to ja zmuszam go do takich działań. Wine ponoi,moja rodzina, moi znajomi, i wszyscy niegodzący sie z jego zdaniem i nie respektujący jego życiowych dewiz.
Wyjeżdża gdzie chce, kiedy chce i robi co chce - bo czego ja od niego oczekuje. Wdałsie w jakiś romans z młoda dziewczyną i ......obwinił mnie za to. wszellie dowody jego kontaktów to głupia zabawa i czego ja chcę. To ja miewałam wszędzie kochanków a obecnie mam nawet kochankę.
Wiecie, ja sie nie żale tutaj i nie pisze pod katemoceny mojego mężą, bo wady ma kazdy z nas i gdyby pewnie te cechy, które utrudniajązycie, nie byłby złym człowiekiem. Ale brak równowagi emocjonalnej, dychotoniczne mysle ie i cały obraz osobowości czyniapiekło z mojego życia i zycia córki, ktora wchodzi w dorosłe zycie w któym tatuś probuje miec decydujące zdanie i narzuca trendy, chcąc wciaz wychowywać dorosłych ludzi, ktrzy walczą o swoją autonomię. O terapii nie mozna mówić, bo to ja mam iść na terapię.
Pewnie ma bezwzględną racje. Probuję wszelkich sposobów i fachowych i czysto spekulacyjnych -ale bez efektu. Wzsystko wraca w swoje ramy. Nawet, jesli przez chwilę jest lepiej, taniec zaczyna sie od nowa, jak w rodzinie alkoholowej - życie toczy sie wokól osoby, po którym nie wiadomo czego za moment czy po powrocie można sie spodziewać.
Ze to sytuacja dysfunkcyjna- nie ulega wątpliowśći. Jeśli ktoś coś może podpowiedzieć w temacie tego zaburzenia, będę wdzięczna. Psychoterapii jednak pewnie ni eunikne, bo już sięgubię i juz się wypaliłam życiowo totalnie, a wiem,że musze jakoś zyc, zależy mi jednak na utrzymaniu związku, bo traktuję życie poważnie i wiem, że sytuacja jest problemem, który trzeba jakoś rozwiązać, ale już wpadam w psychiczną i fizyczną niemoc.

Hejii


Nie wiem czermu uwazasz, ze Twoja bliska Ci osoba
ma paranoje. To raczej Ty sie powinnas zastanowic co daje Ci ten zwiazek i dlaczego w nim tkwisz. Facet wymierza Ci kary, robi co chce, terroryzuje Ciebie i Twoja corke....a Ty twierdzisz, ze nie jest taki zly. Wow!!!

mam dokladnie taki sam problem.Prosze skontaktuj sie ze mna [email protected]

Witam, na podstawie opisu przez osobę trzecią nie jest możliwe postawienie diagnozy, gdyż byłoby to przede wszystkim nierzetelne oraz krzywdzące wobec tej osoby. Zrozumiałym jest, że w relacji może Pani odczuwać różne emocje i być może na tym warto się skoncentrować. Psychoterapia dla Pani byłaby dobrym rozwiązaniem, gdyż pomogłaby bardziej przyjrzeć się i zrozumieć nie tylko Pani związek, ale przede wszystkim Pani własne emocje, wybory, decyzje.
Barbara Michno-Wiecheć, psycholog psychoterapeuta