Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam! Jestem w związku z kobietą od kilku lat, półtora roku temu zamieszkaliśmy razem. Na początku tego roku psycholog skierował moją dziewczynę do psychiatry. Okazało się, że ma zaburzenia somatyczne z objawami psychotycznymi. Po trzymiesięcznym pobycie w oddziale dziennym i przepisaniu ketrelu powoli dochodziła do siebie. Ale to były tylko pozory... Miesiąc temu próbowała się zabić, na 2 tygodnie trafiła do szpitala psychiatrycznego. Każdego dnia wyglądała coraz lepiej. Gdy wyszła z oddziału, pojechała do ojca. Tam przestała brać leki, postanowiła, że weźmie inne. Co najbardziej denerwujące, ojciec się temu nie sprzeciwił. Wczoraj powiedziała, że ze mną zrywa, a jej stan to efekt niszczenia jej życia przeze mnie. Nie wiem co robić. Związek i tak pewnie się rozpadnie, ale nie potrafię jej zostawić samej sobie. Wiem, że ojciec nie zdaje sobie sprawy ze stanu w jakim jest jego córka. Wiele osób radzi mi, żebym odpuścił, ale po prostu nie potrafię jej zostawić w takim stanie... Ja sobie dam radę, ale ona nie. W dodatku według prawa jestem dla niej obcą osobą, żyjemy w konkubinacie i nie mam wpływu na ewentualne leczenie. Czekam na rady, z góry dziękuje...

Chciałabym Ci pom&ampacute;c. Nie napisałeś, jakie leki obecnie przyjmuje Twoja partnerka. Może po ketrelu czuła sie tak samo źle jak ja i decyzja o jego odstawieniu była słuszna. Związki z osobami chorymi psychicznie są możliwe, ale bardzo trudne. M&ampacute;j związek z chorym mężem (nie chciał się leczyć) doprowadził mnie samą do psychiatryka i wielkich cierpień. Po wyjściu ze szpitala odeszłam od niego. Stawka była za wysoka. Leczę się nadal, od 18 lat. Nie związałam się p&ampacute;źniej z człowiekiem na kt&ampacute;rym mi zależało. Nie chciałam niszczyć mu życia. Może Twoja partnerka myśli tak samo. Ponieważ nasi patrnerzy życiowi są zawsze "dotknięci" naszą chorobą, proponuję Ci wizytę u dobrego psychiatry. Nie w celu leczenia, ale u specjalisty otrzymasz najlepszą poradę. Dla Twojej dziewczyny (a przy tym i dla Ciebie) nie jest dobre to, co Tobie się wydaje słuszne, ale to co naprawdę jest dobre dla Was obojga. Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę szczęścia.

ty lub ojciec musicie naklonic ja do brania lekow.to jedyne wyjscie by trezwo spojrzala na rzeczywistosc.to ze powiedziala ze ciebie niechce raczej napewno ma zwiazek z jej choroba bo widzi wszystko inaczej.to czeste w chorobie.

zycze ci abys ja odzyskal ! .wesolych swiat!