Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Znam osobe, która jest po próbie samobójczej (podcięcie żył). Niestety, nie dość, że ta osoba jest w bardzo złym stanie psychicznym i fizycznym, to jeszcze większosć osób się od niej odwróciła. Nie chce się leczyć, prawie w ogóle nie wychodzi w domu, jest bardzo zamknięta w sobie. Chciałabym jej pomóc, ale nie wiem jak.
Co robić?
Proszę o jakiekolwiek wskazówki.

czy ta osoba byla w szpitalu? bo jesli nie to uwazam, ze powinna byc hospitalizowana koniecznie i to jak najszybciej, bo kto wie czy tej proby nie powtorzy. moze byc leczona bez zgody, bo jest zagrozeniem dla samej siebie

Poprzedniczka ma rację a ty ją wspieraj jak tylko możesz,przebywaj z nią jak najwięcej,niech widzi ze ma w tobie wsparcie.Konieczne są leki psychotropowe.

Osoba ta była przez 3 tygodnie na oddziale psychiatrii, była pod stała opieką lekarzy. Niestety, całkowicie zamknęła sie w sobie, w ciągu pobytu powiedziała dosłownie kilka zdań. Bardzo trudno złapać z nią kontakt, i słuchowy i wzrokowy. Powinna chodzić na prywatne konsultacje do lekarza psychiatry oraz psychologa, ale niestety nie robi tego. Nie da się jej w żadnen sposób nakłonić do tego.
Jej osobisty lekarz powiedział, że jeżeli w ciągu kilku dni nic sie nie ruszy, to skieruja ja na przymusowe leczenie.
Na pomoc bliskich ta osoba niestety nie może liczyć, tym bardziej po próbie samobójczej.
Czesto jestem z tym człowiekiem, ale mam wrażenie, jakby żył w zupełnie innym świecie, naprawde zero kontaktu.
Przed tym wszystkim wszystko było w porządku.

Być może leki nie są właściwie dobrane, stąd przygaszenie, brak kontaktu... Antydepresnty zaczynają działać dopiero po 3-4 tygodniach, wnioskuję, że od wyjścia ze szpitala minęło trochę czasu, powinno być już widać poprawę.
A czy Ta osoba na pewno systematycznie przyjmuje leki?
Jeśli nie może liczyć na najbliżyszych, to powrót do "normalności" może być tym trudniejszy. Ale niestety nie każdy jest w stanie sprostać trudnościom tej choroby, depresji, prób samobójczych.
Jeśli chodzi o Ciebie, samo to że jesteś przy tej osobie, okazujesz zainteresowanie, ciepło, to bardzo dużo. Wiem, jak może być Tobie trudno, w kółko powtarzać to samo, byle tylko coś dotarło, byle było odrobinę lepiej, jaśniej... Ale z czasem dotrze i z czasem będzie lepiej.
Pozdrawiam i życzę dużo wytrwałości i zdrowia dla Tej Osóbki.
A.

To tez zalezy, co było powodem tej próby samobójczej...
No bo to raczej nie z nudów..

Niestety, leki zapisane przez lekarza przyjmuje bardzo nieregularnie, nie chce korzystac z terapii, i pomocy prywatnych specjalistów. Tak jak pisałam, prawie nic nie mówi, a jak już coś, to że sobie poradzi i wzystko jest w porządku.
Chyba jej osobisty lekarz będzie musiał skierowac na przymusowe leczenie.
Ja staram sie nie naciskać i w ogóle, bo to i tak daje tylko i wyłacznie efekt odwrotny.
No na pewno bez rodziny i innych znajomych gorzej się leczy, ale niestety, na pomoc bliskich nawet nie może liczyć, gdyz oni nie chca o tym słyszec.

Jestem tak zdesperowanym czlowiekiem ze nie umiem sobie z tym radzic mowicie tu o probach a ja chce szybko bezbolesnie zeby tego nie czuc,probe mialem jedna kiedys mysle ze nie poradze sobie w zyciu pojecia kolega czy kolezanka sa dla mnie w ogole nie znane nie mam pojecia co to, kto to dlaczego swiat wybiera mnie, niewiem moze sie na tym swiecie nie nadaje, wsparcia nie szukam bo i tak nie mam szans