Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

mam 18 lat i nigdy zbytnio w życiu mi się nie układało, to problemy z rodzicami to brak przyjaciół, dręczenie w szkole i poczucie odtrącenia na co dzień doprowadziły mnie prawie do samobójstwa. Czułem się zawsze jakby nikomu na mnie nie zależało. Po kilku latach poznałem przyjaciółkę która niestety daleko mieszka i chcieliśmy się wiele razy spotkać ale zawsze coś nie wypalało więc tylko dzwoniliśmy i pisaliśmy ze sobą. Dosyć poważne problemy oczywiście nadal na co dzień mnie dręczyły lecz mimo wszystko z jej i pomocą jeszcze jednej koleżanki jakoś sobie radziłem. Teraz gdy wreszcie mieliśmy się spotkać okazało się że ma poważne problemy z kręgosłupem i nie będzie w stanie, a ta druga koleżanka okazała się być strasznie fałszywa i nie odpisuje mi ani nie chce się spotkać a jeśli dochodzi do rozmowy stara się ją jak najszybciej skończyć. Po prostu brakuje mi kogoś mniej więcej w moim wieku z kim mógłbym porozmawiać i na chwilę odpocząć od tego wszystkiego. Znajdzie się ktoś taki?

Napisz, pogadamy

Tez mialem podobna sytuacje jesli chodzi o znajomych. Odzywali sie tylko jak czegos potrzebowali. Jesli organizowali jakis wyjazd to proponowali mi tylko wtedy, gdy zostawalo im wolne miejsce lub, gdy ktos sie wylamal w ostatniej chwili. Zerwalem z nimi calkowicie kontakt. Falszywi i materialni znajomi to najgorsze co moze byc. Teraz mam nowych znajomych w roznym wieku, choc wiekszosc jest strasza. Moge szczerze powiedziec, ze sa to super ludzie, na ktorych zawsze moge liczyc.

VioLeT7 jesli chcesz pogadac to zapraszam

chętnie pogadam, sama nie mam nikogo z kim mogłabym przeprowadzić normalną rozmę, a wiem jak bardzo potrzebne potrafi to być