Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Mam taki problem: ciągle się wzruszam i napływają mi łzy do oczu, nawet w bardzo błahych sytuacjach. Bardzo mnie to złości, bo nie umiem ich opanować i jest mi głupio, gdy ktoś mi coś opowiada a ja natychmiast mam łzy w oczach. Kiedyś zdarzało mi się to w sytuacjach gdy mówiłam o swoich emocjach, teraz w bardzo drobnych sprawach (np. gdy ktoś mi opowiada o swoim problemie, gdy ja mówię o czymś co zupełnie nie powinno wywoływać takich emocji: nawet o książce, dziecku, filmie.
Jest to bardzo uciążliwe, często towarzyszy temu łamiący się głos, którego nie jestem w stanie opanować i wcale nie koniecznie jest to związane z sytuacjami stresowymi. W niedługim czasie chcę zmienić prace i czekają mnie rozmowy kwalifikacyjne, które niestety łączą się z mówieniem o sobie lub swojej pracy a w konsekwencji łamiący się głos i łzy w oczach.
Czy można coś z tym zrobić aby się tego pozbyć? Proszę o radę.
Druga rzecz która mnie niepokoi to moja pamięć i zdolności kojarzenia: często zapominam jak się coś nazywa, brakuje mi słów w czasie mówienia. Pracuje z dziećmi, które znam od 3 lat po imieniu, a teraz coraz częściej zapominam jak konkretne dziecko się nazywa. Jest to niestety postępujące i objawy się nasilają a ja mam dopiero 39 lat.
Proszę o pomoc, zupełnie nie wiem co to jest, jak to nazwać i jakiej szukać pomocy. Jak dla mnie nie jest to ani depresja (mam bardzo optymistyczny stosunek do świata) ani nerwica ( poza tymi sytuacjami funkcjonuje normalnie, mam satysfakcjonujące życie rodzinne, przyjaciół). Co z tym można zrobić?
Agnieszka