Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Mam 16 lat i czuję, że coś jest nie tak. Jestem z chłopakiem półtora roku i dowiedziałam się, że jestem w ciąży (nie mam pojęcia od kiedy, wiemy o tym tylko my). Czuję, że tracę go z dnia na dzień i nic nie mogę z tym zrobić.. to mnie przerasta. Strasznie jestem do niego przyzwyczajona, zależy mi na nim i bardzo go kocham, mam wrażenie, że przez to się od siebie oddalamy. Niedawno bo tydzień temu pokłóciłam się z przyjaciółką która powiedziała, że mam pretensje do wszystkich. Nie odzywa się do mnie i nie ma już dla mnie czasu. Dowiedziałam się, że mogę nie zdać jeżeli nie poprawię wszystkiego do końca tygodnia. Ciągle chodzę smutna i zdołowana, płaczę jak tylko pomyślę, że mogę coś bardziej spieprzyć, a wiem, że może tak być. Już nie wiem do kogo mam się zwrócić o pomoc dlatego piszę tu. Mam nadzieję, że ktoś naprowadzi mnie na dobrą drogę.

kobieta w ciąży ma różne humorki i szybkie zmiany nastroju więc może Ci co maja do Ciebie o to pretensje nie powinni mieć, i gdyby wiedzieli że jestes w ciązy inaczej by się zachowywali... może warto porozmawiać z mamą, prędziej czy pozniej i tak się dowie o ciąży... a z pewnoscia Ci pomoże i doradzi co dalej... chłopak może boi się zostać ojcem.. bo wszytsko wyszlo nagle, moze z czasem dojdzie to do niego i się zmieni... 3mam kciuki zeby bylo wszytsko ok, pozdrawiam

Ale ja nie chcę tego dziecka. Boję się powiedzieć o tym mamie. Boję się w tej chwili zrobić cokolwiek w tym kierunku.

Dziewczyno,już masz to dziecko,musisz wziąć się w garść i niestety ponieść konsekwencje nieprzemyślanego i nieodpowiedzialnego kroku,masz w sobie nowe życie,jak widzisz tatusia ta informacja przerosła,możliwe że przestraszył sie tego stanu i odpowiedzialności,może dojrzeje do tego a tym czasem powiedz mamie lub komuś dorosłemu,zaufanemu.Może bycno ale emocje szybko opadną i juz za kilka miesięcy będziecie szaleli na punkcie maleństwa..Teraz Ci się wiele nie kłada bo hormony szaleją,niestety ciąża czasami dokucza ale staraj się cieszyć,relaksować i kochaj tę iistotkę,uważam że sobie oradzisz.Znam dziewczynę,która rodziła syna jak miała 16 lat za dwa lata z tym samym chłopakiem urodziła drugiego syna,on miał 20 lat,był nieodpowiedzialny,zostawił ja dzieci.ona miał kiepskie wsparcie w rodzicach ale pokazała że da radę,jak chłopcy poszli do przedszkola wróciła do szkoły,zrobiła maturę,poszła na studia a teraz jest młodą dziewczyną z odchowanymi chłopcami.Tak sie zdarza będzie trudno ale czas zmienia nasze myśłenie i wszystko się ułoży.Powiedz w domu,koniecznie.Napisz jak poszło,siły życzę a ja dzisiak zmówię w twojej intencji zdrowaśkę

sorki za błędy

nic nie dziej się bez przyczyny !! dlaczego nie chcesz tego maluszka ?? ono Ci będzie kochać bardziej niż kto ktokolwiek na tym świecie dziecko jest wszystkim miłością,przyjacielem Twym największym wielbicielem... NIE TRAĆ TEGO !!!

Jeśli dziecko jest niechciane to na pewno nie jest skarbem. Jest cierpieniem dla matki, dla ojca - jeśli ten się poczuje ojcem i nie zostawi dziewczyny. Wiecie jak to jest być takim dzieckiem, które jest niechciane i niekochane?

Myślicie tylko o sobie. Pomyślcie co czuje szesnastolatka, która nie ma zaufania do rodziny. Jedyna osoba, która wie o tym co się dzieje totalnie ją olewa.

Jeśli dziewczyna zechce usunąć ciążę to ją usunie. Może będzie miała wyrzuty sumienia, może nie.
Ale przynajmniej nie zniszczy życia dziecku, które byłoby niekochane i niechciane, co wywarłoby wielki wpływ na dalszą, mierną egzystencję, na całe życie. Wczujcie się w takie dziecko. Chciałybyście nim być?

Gosciu, nic nie dzieje się bez przyczyny, to fakt. Najpierw Szesnastolatka rozpoczyna wspołżycie, a potem, gdy pojawia się ciąża, stwierdza, że nie chce Dziecka...

Autorko, zrozum mnie dobrze, nie potępiam Cię.
Ale zaczęliście wczesnie, fakt. Powinnaś, myślę, ponieść teraz konsekwencje tej decyzji.
Bo w sumie, to seks służy prokreacji głównie, nie??

Ale z drugiej strony, jeżeli nie czujesz się wystarczająco odpowiedzialna do Macierzyństwa, czujesz, że mogłabyś nie podołac, to jest plus.
Nie myśl od razu o aborcji.
W wielu szpitalach można teraz anonimowo po porodzie...zostawić Dziecko i jest masa Rodzin bezdzietnych z powodu niepłodności, Które je wezmą z miłośćią, i nikt się nigdy nie dowie ( także może to Dziecko), że było adoptowane.
Wiele szpitali daje teraz taką możliwość.
Chociaż mnie sie to w głowie nie miesci...

Że najpierw się wspóółżyciee, a potem...tak po prostu nie chce się Dziecka...jak reklamacja zbęnego produktu...wybacz..

moze najpierw idz do lekarza i dowiedz sie czy naprawde jestes w ciazy i czy wszystko z toba i plodem w porzadku... niestety poniewaz jestes nieletnia lekarz ma obowiazek zawiadomic twoich opiekunow... wiec lepiej gdybys powiadomila ich o tym wczesniej...

w twojej sytulacji masz dwa wyjscia : wychowac sama to dziecko albo oddac do adopcji... kazdne z nich ma dobre i zle strony..

ty juz podjelas jedna wazna decyzje ze chcesz w wieku 16 lat byc dorosla... ale doroslosc to nie tylko sex ale takze branie odpowiedzialnosci za swoje czyny..
witamy w swiecie doroslych.....