Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Znowu zmuszony jestem tutaj napisać. Przypomnę, że mam 22 lata. Najbardziej mnie dręczy to, że moja pewność siebie jest skrajnie niska. Mówię już dlaczego... Od co najmniej miesiąca z nikim nie rozmawiam, czasem tylko zamienię parę słów z rodzicami. Z domu wychodzę, może, dwa razy w tygodniu i to tylko do sklepu, który znajduje się naprzeciwko mojego domu W ogóle czuję się taki ograniczony...jakbym nie miał mózgu...W OGÓLE NIE FUNKCJONUJĘ - mam często problemy z wzięciem prysznica, nie wspominając już o codziennych obowiązkach domowych...W szkole byłem bardzo dobrym uczniem i nie mogę w to uwierzyć, bo teraz samo wypowiedzenie się sprawia mi kłopoty. Co może podnieść mi samoocenę?
Oprócz tego chcę wrócić w lutym w przyszłym roku na ostatni maturalny semestr do liceum dla dorosłych, od 6 lat próbuję ukończyć szkołę średnią...ile można? to wcale nie podnosi mi opinii o samym sobie. Zresztą, jak ja mam poradzić sobie ze szkołą, skoro czuję się jakbym nie żył? wrak człowieka, wszystko mi sprawia trudność a od zawsze, tak jak i teraz marzę o studiach wszystko się pokrzyżowało.
od ponad miesiąca nie biorę żadnych leków. brałem je od 16 r. życia, bo diagnozowali u mnie schizofrenię. ale ja na lekach czułem się tak samo, jak czuję się obecnie. czy leki na schizofrenię mogą pomóc mi w tych objawach i dodać pewności siebie? spróbować jeszcze raz i pójść do psychiatry? boję się, że lekarz skieruje mnie do szpitala, by tam ustalić mi leczenie. a ja kolejnej hospitalizacji już chyba nie zniosę, dlatego nie wybieram się do lekarza. jeśli chodzi o objawy schizofrenii, nie mam objawów pozytywnych choroby (np. urojenia czy omamy), tylko chyba, jak widać, negatywne - ubytkowe, z którymi walczyłem będąc na lekach z marnym skutkiem. jestem zrozpaczony
czy leki pomogą mi w tym by być bardziej towarzyskim, wychodzić z domu, wrócić do szkoły i uwierzyć w siebie?

Tak myślałem, że nikogo nie będzie obchodzić to, co tutaj napiszę.

Ja przeczytalam i bardzo Ci współczuję ale nie wiem co odpisać,więc wolę nic nie pisać ale może jeszcze ktoś napisze.Moim zdaniem powinieneś iść do psychiatry i brać leki,bo bez nich jak widzę jest Tobie ciężko.Nie masz nic do stracenia.Powodzenia