Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Jestem w trakcie zmiany leku i dostałem myśli depresyjnych, a
dokładniej raczej ataku psychozy. Kiedy czuję się bardzo źle, nie
mogę być w domu sam. Ostatnio przez 2 tygodnie nocowała u mnie
przyjaciółka, bo nie mogłem spać w nocy i budziłem się pogrążony w
głębokiej depresji i psychozie, męcząc się okrutnie. Jeżeli w ciągu
dnia nie ma kogoś w domu, to też źle się czuję. Mieszkam z mamą,
która jest na emeryturze, więc zwykle ona jest w domu. Niestety
wsparcie to wydatnie się zmniejszyło, kiedy okazało się, że sama
potrzebuje pomocy psychiatry, a wzbrania się przed wizytą, a ja
obserwuję, jak choroba u niej postępuje, co mnie dodatkowo przeraża
i przytłacza odpowiedzialnością oraz dobijającą wizją przyszłości
(mojej i mamy)...

Przybija mnie, że mam ponad 30 lat, a potrzebuję obecności drugich
osób przy sobie. Ja od dzieciństwa boję się ciemności, tzw. "duchów"
(prawdopodobnie raz doświadczyłem mocy demona) i ten stan trwa do
tej pory w mniejszym lub nawet podobnym nasileniu. Czy Ktoś z Was ma
podobnie? Komuś udało się to zwalczyć? W jaki sposób...?