Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Syn leczony psychiatrycznie znalazł pracę na wakacje. Cieszył się, mówił, że pracodawca chce go jeszcze na wrzesień i nagle pod pretekstem zbyt powolnego opanowania jakiejś umiejętności został zwolniony /umowy żadnej nie podpisał, okres próbny. Na drugi dzień pracował tam dobry kumpel syna, który jak się okazało przedstawił pracodawcy mojego syna jako narkomana i niebezpiecznego psychopatę. Syn raz po zażyciu marihuany miał atak psychozy, potem podejrzewano schizofrenię, ponieważ kolejny atak był w wyniku silnego stresu. Więcej ataków nie było, ale w wyniku tych przeżyć syn znowu był w szpitalu na depresję. Później chodził jeszcze na oddział dzienny. W tym czasie zaliczył kolejny rok studiów. Zastanawia mnie, czy pracodawcy trzeba streszczać historię choroby czy nie? Zawsze ktoś życzliwy się znajdzie kto zazdrości że chory pracuje,a on tej pracy nie dostał, nawet wcześniej się o nią nie starał. Dla chorego opowiadanie o swoich problemach psychicznych jest kolejnym stresem. Czy ktoś ma doświadczenia w tym temacie?Proszę o pomoc.

Uważam, że opowiadanie o psychicznych problemach na dzień dobry w pracy to nie jest dobry pomysł.
Synowi najlepiej pomożesz jeśli będziesz mu towarzyszyła w przeżywaniu tego niepowodzenia, tak po prostu się zdarza w życiu (chorych i zdrowych też), domyślam się, że przez te doświadczenia boisz się, że może jest zbyt delikatny, i może trzeba go wprowadzić, jednak nie w miejsce pracy.
W dzisiejszych czasach nie pokładałabym zbyt dużych nadziei w empatii przyszłych pracodawców.
Ale to tylko moje zdanie, mogę się mylić

Dziękuję.Też myślę podobnie. Takie uzewnętrznienie może spowodować dociekanie pracodawcy, strach, rozpowiadanie innym ... .A to tylko praca tymczasowa była. Najchętniej uciekłabym z tej małej mieściny, tylko jak? Tu dom, praca, rodzice. Znajomi odsunęli się, więc ich nie szkoda. Życie to nie bajka ...