Forum: Depresja

Zgadza się, ja miałam pregabalinę jako dodatek do antydepresanta. Pregabalinę musiałam jednak odstawić, bo po 2 óch tygodniach brania pojawił się silny ból głowy, wytrzymałam jeszcze tydzień na dawce 2 razy 75mg i musiałam odstawić. Przy wyższej dawce mogło być jeszcze gorzej. Skutki uboczne leku, jeśli dominują u pacjenta nad efektem leczniczym, jednak wymaga to zmiany leku. Ale ty chyba bierzesz zbyt krótko i zbyt niska dawka jest. Mój psychiatra raczej skonsultował się z innym, zanim dołączył mi pregabalinę do antydepresanta.

Jeśli chodzi o tzw. suplementy do mojego postu chciałbym odnieść do pewnych tez, które przedstawił ich autor. Jeśli 150 mg pregabaliny to równoważność w działaniu przeciwlękowym 1 mg lorazepamu, natomiast dawka lecznicza jest równa lub wyższa 300 mg pregabaliny czyli około 2 mg lorazepamu ( 1 mg lorazepamu to ekwiwalent 10 mg diazepamu) Dlaczego wobec tego autor,,suplementów" uważa, że jest to lek o słabym działaniu przeciwlękowym skoro jak podaje dawka lecznicza to 300 mg ( czyli ekwiwalent 20 mg diazepamu) a pregabalinę można stosować nawet w dawkach 600 mg/d w dawkach podzielonych?
Dlaczego lekiem pierwszego rzutu w zaburzeniach lękowych według autora ma być akurat escitalopram (ASRI)? Na czym polega jego większa skuteczność wobec leków z grupy SSRI, szczególnie paroksetyny?
Co wskazań rejestracyjnych, to że lek nie jest oficjalnie zarejestrowany w danym państwie do leczenia określonych zaburzeń psychicznych, nie oznacza, że nie ma wpływu terapeutycznego na dane zaburzenia.
Najlepszym przykładem jest kwetiapina, gdzie w 70% jest stosowana poza wskazaniami rejestracyjnymi np. w leczeniu bezsenności, zaburzeń lękowych i depresyjnych, czy zaburzeniach psychicznych i zaburzeń zachowania w przebiegu chorób otępiennych (np choroba Alzheimera).
Leki stosuje się nie według jego wskazań rejestracyjnych, ale dla dobra pacjenta.
Nie wiem również skąd teza, że pregabalina jest stosowana głownie przez lekarzy rodzinnych nie mających doświadczenia w leczeniu lęku. Pregabalina jest stosowana zarówno przez specjalistów z zakresu, neurologii, psychiatrii, czy onkologii.
Odniosę się również do zastosowania pregabaliny w zespole lęku napadowego. Niewątpliwie lekami pierwszego rzutu są leki z grupy SSRI, SNRI, które zmniejszają częstotliwość lub likwidują napady paniki, Jednak warto zauważyć, że w tej jednostce chorobowej, zawsze występuję lęk antycypacyjny czyli lęk przed lękiem (dokładnie przed kolejnym napadem paniki). Można go porównać do lęku wolnopłynącego. W praktyce lekarze psychiatrzy aby zmniejszyć poziom niepokoju często stosują leki pomocnicze jak perazyna, chlorprothixen, czy hydroxyzna. Myślę pregabalina również ze względu na istotne działanie przeciwlękowe będzie miała co najmniej równie skuteczne jak wymienione przeze mnie leki.
Zastosowanie określonych leków zależy nie jego wskazań rejestracyjnych, ale od obrazu klinicznego pacjenta i zawsze powinno być zindywidualizowane.
Nie wiem skąd teza i na podstawie jakich badań autor wywnioskował, iż pregablina wywołuje uzależnienie. Idąc tym tokiem rozumowania można tak samą tezę wysnuć wobec całego szeregu leków stosowanych w psychiatrii, chociażby leków przeciwdepresyjnych. Nagłe odstawienie przyjmowanych przez dłuższy okres leków z grupy SSRI czy SNRI może powodować zespół dyskontynuuacji, z tego powodu leki odstawia się stopniowo poprzez redukcję dawki, jednak w żadnym razie nie można mówić, że powyższe środki spełniają kryteria środków uzależniających.

Georgio,i pomyśleć,ze mialem Cię za kolegę z forum.Kogoś z kim mozna toczyc spór ale na jakimś poziomie merytorycznym.Tych suplementów nie pisalem wbrew Tobie ale uzupelnienie watku o pregabalinie.Cóż....
Odnosnie tego co piszesz powyzej:
Lekiem pierwszego rzutu w leczeniu depresji przebiegającej z lekiem jest escitalopram bo jego skuteczność przeciwlękowa jest na poziomie paroksetyny ale ma znacznie mniej dzialan ubocznych.Paroksetyna ma POTWORNE objawy dyskontynuacji.Jest bardzo trudno ten lek odstawić.Można,moim zdaniem powiedzieć,ze jest to substancja uzalezniajaca.Czytalem posty osób,ktore decydowaly sie na detoks szpitalny lub podejmowaly decyzje o braniu tego leku do konca zycia pomimo braku efektu leczniczego.Nie jesteś chyba chory i nigdy nie brales paroksetyny,stąd te wywody.
Paroksetyna jest silnym inhibitorem CYP2D6,ktory to enzym trawi wiekszość leków.Ilość interakcji jest bardzo wysoka.Paroksetyna ma zalezność nieliniową w stosunku do dawki np.zwiększając o 10 mg. organizm to moze odczuć jako 20mg. lub 15.Nieprzewidywalność w dawkowaniu jest wysoka.
Co do escitalopramu.Jest rownie skuteczny w leczeniu leku co paroksetyna czy wenlafaksyna.Nie Jest silnym inhibitorem CYP2D6.Jego charakterystyka jest liniowa a więc jest to lek przewidywalny.Nia ma znaczącego potancjalu dyskontynuacji.
Dlatego,przy depresji przebiegajacej z lekiem jest to najlepszy wybór jako lek pierwszego rzutu.
Co do pregabaliny i jej siły przeciwlekowej.Pisalem to,jak zresztą o paroksetynie,escitalopramie,jako praktyk.Wszystkie te substancje były lub są w moim leczniczym menu.Wszystkie gabapentoidy mają slaby efekt przeciwlękowy.Gabapentyna,pregabalina,lamotrygina,gabitril.Zwiekszaja tylko poziom kwasu GABA w mózgu bez nasilenia przewodnictwa,jak to mają benzodiazepiny.Też widać,że pregabalina to tylko teoretyczny model dla Ciebie.Lek bardzo szybko traci skuteczność.Po roku ciągłego brania,nie odczuwa sie jego własciwości przeciwlekowych.Moje porownanie do lorazepamu wynikalo z amerykańskich źródeł i mojego osobistego doswiadczenia.Po pół roku uzywania pregabaliny,bedzie to już o wiele mniej niż owe 150 -1,raczej,150-0,5
Ten lek nie może być lekiem podstawowym w leczeniu lęku,bo sie do tego nie nadaje.Jest malo skuteczny.W pierwszej linii są leki przeciwdepresyjne.Taka jest też gradacja skuteczności leków wg.żródeł anglojezycznych.Pregabaliny nie ma tam w ogole.Moze być stosowany jedynie POMOCNICZO.To abecadło psychofarmakologii .Nie wprowadzaj chorych w błąd!!!!!!.
Leki przeciwpsychotyczne sa przeznaczone do zwalczania schizofrenii i innych pokrewnych chorób z zaburzeniami własnie psychotycznymi.Leczenie lęku przy pomocy kwetiapiny,to BZDURA.Narażasz pacjenta na Zespół dyskinez późnych,po to aby wykorzystać niwielkie działanie uboczne jakim jast senność po aktywacji receptora H1.
Zastanow sie zanim coś napiszesz.Wczoraj dziewczyna w ciąży miała zespół dyskontynuacji po paroksetynie.
Była w stanie zagrozić plodowi aby przyjąć paroksetynę.
Paroksetyna weszła do lecznictwa w latach 80-tych a escitalopram w 2001r.Dwadzieścia lat w farmakologii to epoka.
Na koniec,nie możesz w imię jakiś Twoich partykularnych interesów wprowadzać w błąd ludzi chorych,sam nie doświadczając działania leków.To mówiąc delikatnie,nieprzyzwoite

Suplement.
Odniosnie zespolu dyskontynuacji po pregabalinie.Napisałem po dlutotrwalym przyjmowaniu pojawia sie uzależnienie PSYCHICZNE.Na zasadzie,wezmę lek to mi przejdzie nie wezmę,będe chory.To klasyczny efekt placebo.Lek po odstawieniu wykazuje sporą liczbę niekorzystnych działań na somatykę po długotrwalym stosowaniu.Ograniczyłem sie tylko do spastyki mięśni.Wystarczy wejść na GOOle i wystukać "LYRICA WITHDRAWAL" .
PRIMUM NON NOCERE

ejsidsi zauważ, że swoje tezy które tu przedstawiłeś opierają się głównie na Twoich osobistych doświadczeniach. Nie jest tak, że skoro u Ciebie występował nasilony zespól dyskontynuacji, prawdopodobnie spowodowany nieprawidłowym procesem odstawiania leku, bądź nawrotem zaburzeń lękowych to takie objawy występują u wszystkich przyjmujących paroksetyne. Objawy dyskontynuacji występuje u około 1/5 osób przyjmujących leki przeciwdepresyjne.
Najczęściej dotyczy odstawiania paroksetyny i wenlafaksyny ( tak więc nieliniowość nie ma tu znaczenia) czyli praktycznie najskuteczniejszych leków przeciwdepresyjnych i przeciwlękowych.
Po zakończeniu leczenia szczególnie mając na uwadze te dwa leki które wymieniłem, zaleca się powolne redukowanie dawki leku co zapobiega lub znacznie łagodzi zespół dyskontynuacji leków przeciwdepresyjnych.
inną metodą jest wprowadzenie fluoksetyny która ma długi okres półtrwania i powolne jej odstawienie.
Innymi słowy leki przeciwdepresyjne jak i każde inne należy odstawiać racjonalnie i błędy poszczególnych lekarzy w tym procesie nie powinny rzutować na ich udowodnią skuteczność w leczeniu zaburzeń depresyjnych czy lękowych.
Należy pamiętać, że takie leki jak paroksetyna czy wenlafaksyna wyciągają ze stanów ciężkiej depresji czy zaburzeń lękowych z agorafobią, wiele osób, które nie tylko uniemożliwiały im funkcjonowanie ale ratowały im życie ( np. ze względu na nasilone myśli samobójcze z tendencjami do ich realizacji).
Jeśli chodzi o escitalopram, ejsidisi przecież dobrze wiesz, że nie jest to żaden nowy lek, który tworzyłby nową generację leków przewyższające leki z grupy SSRI czy SNRI.
Jest tylko enancjomerem innego leku z grupy SSRI czyli citalopramu.
Jeśli chodzi o kwetiapine przedstawiłem jedynie jak wygląda stan faktyczny, że blisko 70% stosowania tego leku jest poza wskazaniami rejestracyjnymi. Nie odniosłem co do tego swojej opinii tylko przedstawiłem jak wygląda to w rzeczywistości. Kwetiapina jest uważana za najbezpieczniejszy z leków przeciwpsychotycznych i ma najmniejsze ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych spośród wszystkich neuroleptyków.
Co do pregabaliny zgadzam się z Tobą że to lek pomocniczy w leczeniu zaburzeń lękowych i tak go przecież przedstawiłem w swoim poście. Co do gabapentyny, pregabaliny, gabitrilu, proszę Cie ejsidisi nie można uznać ich za leki uzależniające, choć zgadzam się z taką możliwością, iż przy dłuższym stosowaniu ich działanie przeciwlękowe może się zmniejszać. Najlepiej stosować pregabaline do czasu aż w pełni zaczną działać leki przeciwdepresyjne.
Ejsidisi praktycznie każdy lek psychotropowy czy to stosowany w psychiatrii czy neurologii wymaga stopniowego odstawiania i podobnie jest z pregabaliną.

Nie chcę toczyć z Tobą sporu na tym poziomie.Co do paroksetyny To nie sa tylko moje osobiste doświadczenia ale faktycznie zespół dyskontynuacji występuje u ok.70% leczonych.Własciciel patentu, Koncernern GlaxoSmithKlein zaplacił karę w wysokości 3 mld.$ w 2013r za oszustwa przy fałszowaniu danych odnośnie faktycznej liczby doswiadczajacych tego zespolu a de facto uzależnienia.Wystarczy wystukać w GOOglu "koncern GSK-kara za oszustwa".Było to przestepstwo federalne,nie w procesach cywilnych.Kryminalne-przeciwko dokumentom.Wg.samego koncernu w utajnionych badaniach wynikalo,że takiego zespołu dotyka 62% leczonych.Co tu gadać o 20% o których piszesz.Była to najwyższa kara w historii USA.Musisz szukać źródeł a dopiero coś sensownego napisać.
Jeżeli dalej będziesz wprowadzać w błąd chorych,będę wnioskował do Administratora o ostrzeżenie dla Ciebie.Bo to są poważne błędy merytoryczne, mogące przynieść szkodę na zdrowiu czytajacym.
Pozdrawiam.

Postanowiłem nie podawać żadnych źródeł każdy może wyszukać w za co koncern GlaxoSmithKline otrzymał 3 mld dolarów kary w związku z lekami Paxil i Wellbutrin.
W internecie jest naprawdę dużo artykułów na ten temat w tym języku polskim.

Nieprawda,również za przedstawienie falszywych danych odnosie chorych doznajacych objawów uzależnienia"addiction" nie "withdrawal syndrom"-zespolu dyskontynuacji- u 62% odstawiajacych lek.Oficjalnie podawał 2%.Strona "Paxil Addiction-Drug Addiction Treatment".

Czyli twierdzisz że paroksetyna jest lekiem uzależniającym?

Panowie, ten naukowy dysput, to chyba,za dużo jak na takie forum. To nie konfefrencja,na temat wad i zalet różnych leków. Myślę, że nikomu tutaj, nie jest potrzebna, aż tak szczegółowa wiedza. Wasz spór, jest czysto amibicjonalny.
Ejsidisi ..pisz, ad meritum, nie ad personam, bo to nie ładnie.