Forum: Zaburzenia psychiczne

Witam Serdecznie Dzis opisze mój problem który nie był rozwiązany wcale . Więc opisze :
Ja mam 14 lat a moja mama ma około 50 ileś ......
i wcale się nie możemy dogadać była u nas 3 razy pani psycholog w tej sprawie że mama cały czas do mnie przeklina ponieważ ja nie lubię gdy ktoś mnie przezwie mnie przekleństwem i w zdaniu przekleństwo to mnie bardzo denerwuje . Od dłuższego czasu mam z mama problemy takie . Za każdym razem słowo i przekleństwo . W klasie czwartej mama zaczęła na mnie krzyczeć, szantażować mnie . Mówię mamie na spokojnie żeby na mnie wcale nie przeklinała ale ona powiedziała,, Ty masz g***wno do gadania jesteś małą g***wniarą która jest mała i więc się nie wypowiadaj i s***rdal***j mi z tąd bo ci zaraz w***ebie . Było mi smutno że za każdym razem cały czas to słyszę . Nie pokazywałam w sobie emocji wcale ale po tych słowach schowałam się pod kołdrą i płakałam jak myszka potem mama się zorientowała że ja płacze to spytała się mnie co się stało a ja powiedziałam że nic . A ona no powiedz mi przecież ja ci nic nie zrobiłam . A ja odpowiedziałam że nic na pewno mi nie zrobiłaś . A ona nie . No na pewno a kto na mnie przeklina cały czas .... . A ona bo mnie zdenerwowałaś mnie ..... . No na pewno może lepiej by było gdyby mnie tutaj na świecie nie było byłaś by bardziej szczęśliwsza przecież ja ci tylko stwarzam problemy - powiedziałam ja z rozpłakaniem . Mama powiedziała nie prawda jesteś dla mnie najważniejsza i cie bedę kochała i przeprosiła - z rozpłakaniem powiedziała . A ja odpowiedziałam że zwykłe przepraszam wszystko wyczyśći . A ona powiedziała rób sobie co chcesz i mów sobie co chcesz ja cię przeprosiłam a co ty już z tym zrobisz to twoja sprawa tylko . I nie płacz bo mnie ***z mnie tym i się ogarnij - mama odpowiedziała . Za każdym razem mnie przeprasza ale nie żałuje swoich błędów wcale . Byłam u pani psycholog i powiedziała mi co moge zrobic aby relacje sie poprawiły i powiedziała .................. zrobiłam według niej i nic nie poskutkowało . Kilka tygodni minęły i nic nadal ..... . Po południu gdy mama miała wolny czas spytałam się jej czy mogła by mogła iść do lekarza po zwolnienie ponieważ pani powiedziała że jak ktoś będzie wychodził do ubikacji to mi wpiszę uwagę oraz zadzwoni rodziców - powiedziałam z spokojem . A ona powiedziała nie mam czasu na twoje głupoty teraz i spier***aj mi z tąd bo ty zawsze masz jakiś problem nie interesuję mnie już to radź sobie już sama masz już tyle wystarczającą lat 14 że jesteś już dorosła i powinnaś zadbac o sinie . Nie moja wina gdy mam chore nerki . I przeklinała do mnie spi***aj mi z tąd bo ci wyj***e . Ja odpowiedziałam czemu a ona bo mnie ***asz . Powiedziałam jej s spokjem może lepiej gdybym tobie nic nie mówiła o moich problemach . A ona miało to gdzieś . Chciałam sobie podćiąć wtedy żyły wyszła z płaczem gdzieś pochodzic w dalekie miejsca i chciałam se podciąć ale powiedziałam sobie nie ....... . Nie dam się wcale . Ja poszłam do poradni-psychologiczej spytałam się pani tej w sekretariacie czy będę mogła z panią psycholog porozmawiać ale odpowiedzieli mi ze nie mogą wcale ponieważ nie mam ukończonech 18 lat . Nie wzięli mie . To dostałam taka kartkę z którą mama musiała wypełnić ale zamista wypełnić podarła to i przeklinała . Powiedźcie mi co mam zrobić z nią nie chce podpisac żebym poszła do psychologa z nią porozmawiać . A i jeszcze powiedziała mi że ja pojde do psychiatryka tak mama powiedziała mi . Może jakaś rada bo mam się ochotę zabić ......

Powinnaś powiedzieć o tym wychowawczyni,pedagog,żeby one zgłosiły tę sytuacje do opieki społecznej.Twoja mama powinna się zgłosić po pomoc psychologiczną,bo nie daje sobie rady sama ze sobą i z wychowaniem.Obydwie potrzebujecie pomocy.Nie piszesz nic o tacie,czyli mieszkacie same.Masz może babcię,żeb z nia porozmawiać?Nie bój się mówić o tym,niech mama się złości nawet ale pomoc tutaj jest potrzebna.Moze ma depresje,zalamanie?Od dawna tak jest,czy może po jakimś przeżyciu jak śmierć bliskiej osoby?

Co to za smutna mina?Co sie dzieje?

nic takiego..

Napewno?Nie chcesz pogadać?Ja tez mam dzisiaj kiepski dzień,jakos mi smutno.Ale jak nic takiego,to moze i dobrze.

po prostu chodzi o to ze moja przyjaciolka ma mysli samobojcze i nwm jak mam jej pomoc

Czy ona korzysta z pomocy psychiatry czy psychologa?Nie może porozmawiać z rodzicami?Od jak dawna ma takie myśli?Czy mowi Tobie dlaczego ma takie mysli,co ją tak gnębi?

nie korzysta. dlugo ma te mysli niestety nwm dlaczego bo zamknela sie w sb.. i jest taka sytuacja ze ona znajduje sie w ZPOW i nie ma mozliwosci rozmowy z rodzicami

Powinna z kimś jednak o tym pogadać,bo napewno ma głeboką depresje i potrzebuje pomocy psychiatry a nawet lekow,bo bedzie coraz gorzej.Czy masz mozliwość ją odwiedzać?Może Ty komuś powinieneś dać znać.Skoro to Twoja przyjaciolka,to spróbuj jej pomóc namawiając na leczenie,może Ciebie posłucha