Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Mam umówioną wizytę u psychiatry,do której namówił mnie znajomy - nie mam na nią ochoty.Nie ze strachu,wstydu,obawy-po prostu nie mam ochoty.Już kiedyś byłem u psychiatry,około roku temu.Byłem na paru wizytach,dostałem stabilizatory nastroju.Poczułem się lepiej i więcej nie poszedłem.Lekarz stwierdził,że to choroba afektywna-dwubiegunowa.Już wtedy nie mogłem się z tym zgodzić,wedle mnie fazy depresji i manii wystąpiły na skutek ówczesnych życiowych sytuacji.Pierwsza wizyta była z mojej woli,gdyż byłem zaniepokojony moim stanem.Nigdy wcześniej nie miałem tendencji do szukania kontaktu z ludźmi czy poznawania nowych osób,więc moje zachowanie w fazie manii wydało mi się podejrzane,nienaturalne.Postaram się streścić,dlaczego mój znajomy uważa,że potrzebuję kolejnej wizyty.Niepokoi go, że praktycznie nie mam znajomych choć mam dziewczynę,nie szukam kontaktu z ludźmi oraz ich unikam - włącznie z tym wspomnianym znajomym (nie odbieram telefonów,nie otwieram drzwi,ignoruję go) - mam ciągłe podejrzenia,że ludzie chcą mnie zabić,pozbawić pracy,okraść,skrzywdzić dlatego nikomu nie ufam, chodzę z nożem, od wczesnego dzieciństwa mam fantazje związane z przemocą i odczuwam wtedy czasem podniecenie (fantazje nie dotyczą seksu,upokarzania partnera tylko widoku tortur lub śmierci), w dzieciństwie znęcałem się nad zwierzętami, fantazjuję o dokonaniu zabójstwa nożem, nie posiadam empatii (cierpienie innych jest mi obojętne), wchodzę z ludźmi w relacje tylko wtedy,gdy jest to dla mnie wygodne, kłamię gdy chcę coś zyskać, często odczuwam gniew na ludzi,za to że po prostu są,że mi przeszkadzają lub czegoś ode mnie chcą,nie interesuje mnie seks choć lubię przebywać ze swoją dziewczyną i nie uważam,że ją wykorzystuję albo że to związek na siłę (a trwa już długo).Uważam,że mój znajomy przesadza. Ze względu na jego upór jednak pójdę na tę wizytę.Tu opisane moje "problemy" nie były nigdy omawiane z poprzednim lekarzem,gdyż ja nie uznaję ich za problem-poza może tym,że przeszkadza mi zbyt częste odczuwanie gniewu bez powodu lub z byle powodu.Wolałbym go nie odczuwać,bo to przykre i zaburzające percepcję rzeczywistości. W każdym razie postanowiłem wstawić to na forum,ażeby poznać wasze opinie - tak z ciekawości, bo na wizytę,jak wspomniałem,pójdę. Może będą jakieś pytania,wówczas dopowiem coś.Nie ma sensu pisać od razu o szczegółach.

dobrze ze znajomy namowil cie na te wizyte,to swiadczy ze nie jest mu obojetny twoj los bo to ze masz sklonnosci sadystyczne moze kiedys okazac sie niebezpieczne biorac pod uwage inne zachowania o ktorych pisales -tylko pogadaj szczerze nie ukrywaj bo nic z tej wizyty nie zyskasz.A co na to dziewczyna?rozmawiacie o tym?

Sadystyczne....? Nigdy nie zastanawiałem się nad tego rodzaju nazewnictwem.Dalej nie jestem skory zaklasyfikować tego w ten sposób,gdyż zakładam iż tego rodzaju myśli ma przeciętny człowiek.Fakt jednak-jestem bardzo niepewny w tym osądzie, ponieważ wydaje mi się, że nie znam ludzi zbyt dobrze-ich motywacji. Dziewczyna...? Ona wie o mnie dość dużo,wie że takie rzeczy lubię ale nie drążyłem tego tematu. Nie z obawy,po prostu nie miałem potrzeby ponieważ nigdy nie traktowałem tego jako problem.

jesli dziewczyna wie o tobie duzo to porozmawiaj z nia jak ona to widzi jesli na ten temat rozmawialiscie .Z czlym szacunkiem do ciebie ale wiem ze o niektorych sprawach jest bardzo trudno rozmawiac,moze duzo wie ale boi sie zaczac rozmowy na ten temat,moze boi sie twojej reakcjii.Z tego co napisales sa to objawy troche niepokojace -ja mam uznanie dla znajomego ze mial odwage ci powiedziec zebys zasiegnal porady.Przypuszczam ze masz pewne zachowanie,o kyorych moze sam nie wiesz lub nie zdajesz sobie sprawy i dobrze ze jest ktos kto widzac to zacheca ci do wizyty u specjalisty.To napewno dla twojego dobra i ja to cenie.

Tak myślisz...?Mnie się wydaje tylko,że on chce coś zyskać-że nie robi tego bezinteresownie.Nie wierzę,że ludzie podejmują jakąś aktywność dotyczącą innych ludzi bez nadziei uzyskania korzyści dla siebie. Ja oszukuję wtedy, gdy chcę się chronić. Np. w pracy - nie chcę być zwolniony, więc udaję że rozumiem czyjeś problemy ;ub że zgadzam się z czyjąś opinią. Uważam, że ludzie mają problemy z wyrażaniem swoich instynktów. Wszyscy je mają, ale społecznym konwenansem jest je ukrywać. Dlatego myślę, że nie różnie się od nich i udaję tak samo jak oni. To taka gra społeczna. A dziewczyna...Skoro tak bardzo korci cię,żeby to wiedzieć - nie należy mówić wszystkiego swojej kobiecie. Pewne rzeczy od wieków są zarezerwowane dla mężczyzn. Kiedyś mężczyźni szli na wojnę i albo z niej wracali albo nie. A jak wrócili - nie opowiadali o jej koszmarze, nie rozczulali się nad sobą.

do przyjemnosci nie nalezy proponowanie komus a zwlaszcza bliskimu czy znajomemu wizyty u psychiatry -zawsze jest obawa jaka bedzie reakcja drugiej strony.Widocznie z jakiegos powodu twoja psychika jest tak uksztaltowana,ze nie potrafisz dzialac bezinteresownie-tylko dzialasz aby cos zyskac .Jesli wiecej poczytasz na temat roznych zaburzen takie zachowanie tez jest zachowaniem nieprawidlowym -dobrze ze zdajesz sobie sprawe z tego jak dzialasz .Co do dziewczny to jakies male tajemnice ma kazdy ale jesli sie mysli o kims powaznie i ma to byc zwiazek to rozmawia sie na kazdy temat dotyczacy jednej i drugiej strony,wiele mozna wyjasnic-lepiej sie zrozumiec --takie jest moje zdanie .Jesli jest w tobie duzo gniewu i agresjii to to nadal twierdze ze znajomy dobrze zrobil,ze wyszedl z taka propozycja .Nie wim jak zachowujesz sie w obecnosci dziewczyny,jesli masz wybuchy to ona boi sie z toba na ten temat rozmawiac,a jesli tlumisz agresje to na czyms to musisz wyladowac -tylko na czym? Tlumiona agresja wybucha z podwojna sila -pomysl nad tym Tylko szczera rozmowa ze specjalista moze przyniesc jakies efekty .Pytasz o zdanie,wiec odpowiadam i radze -nie oceniam i nie diagnozuje.Pozdrawiam.