Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Prawdopodobnie internet nie jest najlepszym miejscem aby się żalic.. jednak spróbuję.
Mam wrażenie,że nie potrafię żyć. Niby jestem egzystuję oddycham... ale coś jest nie tak. Zdaje sobie sprawe,że sa ważniejsze sprawy na świecie niż moje małe smutki. Jednak -
nieznosze siebie czasami wrecz nienawidze, mam wrazenie,ze potrafię sie tylko nad soba użalać i płakać, że nic nie potrafie,ą swoja marną egzystencja tylko marnuje tlen. Jeden mały fragment DNA i byłby ktos inny, jakbym zajmowała cudze miejsce. Gonie niemożliwy do osiagniecia ideał, jestem przewrażliwiona na punkcie opini innych. Mam wrazenie,ze nie pasuje i,ze mam zaległości w relacjach między ludzkich i dojrzałości społecznej. Teraz jest nieco lepiej bo rozmawiam z ludzmi i nie przeraza mnie mozliwosc spotkania kogos znajomego . Juz nie uciekam nieustannie w ksiazki, byle dalej od własnego życia . Mam 3 dość ogólnikowe powody by sie nie zabić. Co mogę zrobić by zacząc żyć ? Niechce się wypłakiwac w poduszkę . Nie chcę martwić bliskich. Czasami chciałabym zrobić coś szalonego, ale wiem,że nie wypada . Przepraszam za zmarnowanie czasu, was którzy to przeczytali .

Nie masz za co przepraszać, nie zmarnowałaś Mojego czasu, bo niby dlaczego.......Pogubiłaś się, jesteś nieszczęśliwa. .......według mnie najbardziej pomogła by Ci wizyta u psychologa, wyciągnie sz z Niej wnioski i postarasz się wprowadzać rady w życie. .....

Co sprawia Ci przyjemność? Znajdź to, takie małe rzeczy. ..hobby,pasja,marzenia,plany......Znajdź to i powoli wprowadzaj w życie