Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam,

Jestem psychologiem i chętnie odpowiem na Wasze pytania.Organizuję grupy wsparcia dla osób chorych i dla ich rodzin, także psychoedukację, trening asertywności dla osób chorych na schizofrenię. Ponadto podaje moją stronę, gdybyście szukali większej pomocy: www.psychologia-pomoc.pl

Magia w sprzedaży, Myśleć kreatywnie, "Czy wiesz że łzy się śmieją kiedy są za duże." "Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować."



he he - ja zajmuje się pseudologią, pierwsza wizyta gratis

Witam, mam pytanie: skąd myśl żeby pomagać tu, w ten sposób?

Witam.

To ja w takim razie proszę o odpowiedź.

Mój mąż od roku ma fobię, lęk przed wiatrem, właśnie szukam dla niego dobrego psychologa albo psychiatrę w Olsztynie.

Czy taka fobia jest całkowicie wyleczalna, czy trzeba brać leki, w jaki sposób leczy się fobie.

Czy potrzebny do tego jest psycholog czy bardziej psychiatra?

Proszę o pilną odpowiedź. Dziękuję.

Witam,

Fobie jak Pani zapewne wie są jednym z zaburzeń lękowych. Wymagają leczenia, gdyż bardzo utrudniają funkcjonowanie społeczne. Do tej pory jak wynika z badań nie dowiedziono przydatności leków w leczeniu fobii. Oczywiście są leki działające przeciwlękowo np. lorafen, jednak nie likwidują one tego zaburzenia. Tak więc fobie można leczyć za pomocą terapii poznawczo-behawioralnej. Mogą więc państwo udać się do psychologa np. stosującego tą metodę pracy. Jeśli spotkania u psychologa nie przynoszą efektów, a lęk nasila się proszę wówczas skonsultować się z psychiatrą. Pozdrawiam.

Dziękuję za odpowiedź.

Jestem na etapie namawiania męża na taką wizytę u psychologa. Pozdrawiam.

Nie wiem czy jeszcze tu ktoś zagląda, ale mimo to mogę spróbować. Otóż znam pewną młodą osobę (chłopak 18lat), która najwyraźniej ma problem.. A ja chciałabym mu jakoś pomóc. A więc zauważyłam, że on wymyśla sobie różne choroby i nie chodzi mi tu a jakąś zwykłą grypę czy coś w tym rodzaju, tylko np. przeszczep nerek, przyrost lewej komory serca itp. Na początku mu wierzyłam, ale z każdą chwilą miałam wątpliwości, no i rzeczywiście okazało się, że on na nic nie choruje, a w dodatku na serce chory jest jego ojciec..(wszystko wiem od jego rodziców). Nie chcę mówić mu w prost, że wiem że mnie i wszystkich okłamuje, go go zmieszam i nie będzie wiedział co zrobić. W dodatku chłopak jest adoptowany, jego matko go pożuciła, zostawiając na pewną śmierć i po za tym ma problemy z rozumieniem pojęcią 'miłość' i 'kocham'. co zrobić?

Mam problem i zarazem pytanie: Czy mozna chorowac na zespol Münchhausena i byc tego w pelni swiadomym( zdawac sobie z tego sprawe)?

Czytalam, ze pacjenci nie akceptuja tej choroby i odrzucaja ja od swiadomosci. Chodz mi o to, ze mam problemy, ktore w pelni zgadzaja sie z objawami z. Münchhausena, ale nie wiem czy to mozliwe skoro zdaje sobie z tego sprawe.

... Jestem uzalezniona od medycyny( od szpitali). W ciagu ostatniego roku bylam 5 razy w szpitalu i nie ukrywam, ze sama to sprowokowalam. Zdazylo mi sie nawet przedawkowac leki. Rodzina myslala, ze chcialam popelnic samobojstwo, a ja poprostu musialam znalezc sie w szpitalu- nie moglam wytrzymac. Dodatkowo mam nerwice lekowa i sklonnosci do depresji. Chodze na terapie, ale raczej na niej skupiam sie na innych problemach niz "uzaleznienie" od medycyny... Juz nie wiem co robic, boje sie co jeszcze moge zrobic...