Forum: Schizofrenia

czy ktos wie cos na ten tmat czyli psychoza chciala bym sie dowiedziec jak wyglada leczenie prosze o pomoc

A czy chodzi Ci o schiozfrenię czy o jakąś inną psychozę? Może będę umiała trochę pomóc....

Psychoza - psychozą nazywamy stan w którym choroba psychiczna jest aktywna - często w sposób bardzo burzliwy. W trakcie psychozy następuje duża zmiana przeżywania siebie i świata dookoła. Zmienia się spostrzeganie i przeżywanie świata. Oprócz tego co widzą wszyscy, (na przykład ludzi na ulicach) - chory przeżywa także coś, czego inni nie przeżywają (na przykład, że ci ludzie na ulicy patrzą na niego, albo coś o nim wiedzą, albo znają jego myśli). Tak naprawdę ci ludzie na ulicy nie znają myśli osoby chorej, ale ona tak to przeżywa jakby je znali naprawdę. Widzi i słyszy rzeczy, których naprawdę dookoła nie ma. Ma myśli, które nie odnoszą się do tego, co dzieje się w realnej rzeczywistości. Przeżywanie w psychozie sprawia, że osoba żyje jakby w zmienionym świecie, gdzie często słyszy, widzi i czuje rzeczy, które są iluzją. Bardzo często związane jest to z silnymi uczuciami. Psychoza może być powodem trafienia do szpitala. Psychoza może zagrażać choremu, bo jeśli nie rozpoznaje rzeczywistości może zrobić sobie coś niebezpiecznego. Stąd może czasami być konieczne skierowanie szpitala.
Psychoza występuje nie tylko w schizofrenii. Psychoza jest pojęciem bardziej ogólnym niż zespół paranoidalny i schizofrenia.
Psychoza może wystąpić nie tylko u chorych na schizofrenię, ale także w innych chorobach psychicznych i chorobach cielesnych. Może wystąpić w manii, depresji, u osób zatrutych, po użyciu narkotyków, u osób ciężko chorych na choroby na przykład nerek, wątroby lub na choroby mózgu, u osób nadużywających alkoholu.
Zespół paranoidalny - jest jednym z rodzajów psychozy. Takie rozpoznanie jak zespół paranoidalny opisuje konkretny rodzaj psychozy z określonymi objawami. Jest to więc rozpoznanie, które mówi, że wystąpiły pewne konkretne objawy. Zespół paranoidalny może wystąpić na przykład: w schizofrenii, po narkotykach (na przykład po amfetaminie). U niektórych osób występuje raz w życiu (tak bywa w kilkunastu procentach przypadków), u niektórych osób może powracać. Lekarze mówią wtedy o nawrocie. U niektórych osób zespoły paranoidalne ustępują dzięki leczeniu, a potem powracają. Dlatego istnieje konieczność profilaktycznego brania leku nawet, gdy w danym czasie brak objawów tego zespołu. Ponieważ obecnie nie potrafimy przewidzieć czy objawy zespołu paranoidalnego powrócą czy nie, a bardzo często powracają, dlatego jest niezbędne leczenie profilaktyczne. Jest to leczenie dłuższe, także po ustąpieniu objawów.
W zespole paranoidalnym występują:
- omamy słuchowe - czyli głosy i dźwięki nie pochodzące z od realnych ludzi. Można słyszeć głosy w głowie lub głosy dobiegające z otoczenia. Omamy są przeżywane tak samo, jakby były głosami prawdziwych osób. Wywołują także reakcje uczuciowe. Czasami niektórzy robią coś pod wpływem głosów.
- urojenia czyli nieprawdziwe przekonania. Może to być przekonanie, że ludzie na ulicy patrzą na dana osobę, albo coś o niej wiedzą, dają znaki - lekarze mówią wtedy o urojeniach odnoszących ( czyli odnoszeniu do siebie treści z otoczenia). Ten objaw może dotyczyć także odnoszenia do siebie tego, co mówią w telewizji lub co pojawia się na ekranie. Może także dotyczyć odnoszenia do siebie tego, co jest mówione w radiu. Niektóre osoby odnoszą do siebie treści z reklam.
Może wystąpić przekonanie, że inni ludzie albo jakaś jedna osoba zna myśli chorego. Lekarze mówią wtedy o urojeniach odsłonięcia ( osoba czuje jakby jej myśli były odsłonięte przed innymi). Czasami występuje odczucie, że ktoś wykrada myśli z głowy lub przeciwne - chory odczuwa, że w jego głowie pojawiają się myśli innych osób.
Chorzy mogą czuć jakby ktoś albo coś (jakaś osoba lub przedmiot) kierowało wpływało lub oddziaływało na niego. To oddziaływanie może dotyczyć ruchów ciała, myśli, uczuć. Takie oddziaływanie może być mało konkretne: wówczas chory mówi, że działa na niego jakaś siła lub bardzo konkretne: kiedy osoba chora wskazuje dokładnie, że działa na nią konkretny człowiek, lub jakieś urządzenie wszczepione w głowę (np. mikroprocesor) lub coś podobnego.
Mogą występować także urojenia prześladowcze. Osoba, która je przeżywa jest przekonana, że ktoś lub coś jej zagraża, że jest śledzona, albo podsłuchiwana lub filmowana w domu. Wydaje się jej, że zagraża jej mafia lub tajne służby, lub jakaś organizacja. Może być przekonana, że jeżdżą za nią samochody lub, że jest obserwowana z sąsiedniego bloku.

Zaburzenia myślenia.
Oprócz omamów i urojeń w zespole paranoidalnym, występują często trudności w myśleniu. Pojawiają się niezwykłe skojarzenia i niezwykłe słowa, słowa nie używane przez innych ludzi. Może być tak, że poszczególne części wypowiedzi nie łączą się ze sobą logicznie. Zdanie zaczyna się od jakiegoś tematu, ale ciąg dalszy tego zdania odbiega coraz bardziej od tematu wypowiedzi. Niekiedy wypowiedzi ulegają znacznemu przyspieszeniu. Może być też inaczej: choremu trudno jest odpowiedzieć na jakiekolwiek pytanie lub powiedzieć, co czuje.
Czasami może pojawić się przerwa w myśleniu, jakby myśli na chwilę zniknęły z głowy i pojawiają się dopiero po pewnym czasie.
Jeśli występuje któraś z wymienionych trudności w myśleniu, lekarze mówią wtedy o zaburzeniach myślenia.

Emocjonalne i myślowe rozchwianie - pojawia się często. Różne wątki wypowiedzi i różne uczucia występują zmiennie, nie zawsze łączą się ze sobą logicznie; na przykład: ktoś mówi o rzeczach smutnych i uśmiecha się; wypowiada sprzeczne zdania: raz mówi coś, a po chwili coś zupełnie przeciwnego do tego, co powiedział poprzednio.

Nie wszystkie objawy występują u wszystkich osób chorych. Może nie pojawić się jakiś jeden konkretny objaw, a zaistnieją pozostałe; na przykład: chory nie ma omamów słuchowych (czyli głosów) ale ma pozostałe objawy - wtedy także rozpoznaje się zespół paranoidalny. Nawet jeżeli jest kilka, a nie wszystkie wymienione wyżej urojenia, to rozpoznajemy zespó

kowalowa wszystko może sie zdarzyć, ty rowniez mozesz byc obserwowana przez sasiada, który sprawdza możliwości swojej nowej lornetki, ktos moze za toba jechac np Policja, microchip może być wszczepiony do twojej glowy po uprzednim porwaniu przez kosmitów, albo na potrzeby tajnych eksperymentów prowadzonych na masowa skale przez rządy w celu kontroli społeczeństwa ( są takie teorie i są ludzie którzy fakt faktem maja tego typu urządzenia w różnych częściach ciała ), ludzie idacy po ulicach zazwyczaj patrzą na innych, usłyszysz głos zza sciany moze byc niezrozumialy ale prawdziwy, mafia i tajne sluzby istnieją przecież, jezeli ktos ma coś na sumieniu jak najbardziej ma prawo obawiac się że jest przesladowany, podsłuchiwany bądź śledzony ( w internecie na bieżąco jesteś inwigilowana choć o tym nie wiesz i tego nie widzisz, każdemu z nas czasami zdarzy sie ze zapomni o ważnym spotkaniu, to co ma do powiedzenia, słowa, całego zdania, nie kazdy jest alfa i omega i nie zawsze potrafi przekazać to co ma do powiedzenia. Eh te wasze gluptasne teorie na temat chorob psychicznym po prostu mnie powlają

Kowalowa stosując te kryteria można u znacznej częsci ludzi "zdiagnozować" zespoły paranoidalne czy inne choroby... Takie bajdurzenia słuza tylko powiększaniu klienteli psychiatrom i innym cwaniakom którzy z radościa przepisza nam cudowne pigułki na każdy problem życiowy z jakim może zmagać się człowiek.

Gościu, nawet nie wiesz, ile osób żyje z nierozpoznaną psychozą. I jedyną radą na nią nie są leki.
W pełni popieram Jolę.
A ze względu na temat tego forum prosiłabym o nie używanie w stosunku do lekarzy psychiatrów takich słów jak " cwaniak" i podobnych.

Psychozę najlepiej jak najszybciej zdiagnozować i leczyć, ponieważ jeśli jest szybkie rozpoznanie i podjęte leczenie to można całkowicie wyleczyć pacjenta. Psychoza to szerokie pojęcie, bowiem może dotyczyć wielu aspektów życia i mieć wiele przyczyn. Nie zawsze psychoza kończy się w szpitalu psychiatrycznym z rozpoznaniem schizofreni, ale dzisiaj lekarze często przybijają zespół paranoidalny by mieć z tego zysk i żeby pacjent miał refundowane leki.

To z jednej strony dobrze, bo leki pełnopłatne są bardzo drogie, a ludzie mało zarabiają. Często ze względu na cenę, rezygnują z leczenia.

refundacja nowoczesnych lekow przy schizofrenii istnieje od dobrych kilku lat, więc rezygnacja z leczenia z powodu kosztu leków to raczej rzadkość. bardziej chodzi o brak wolnych terminów do lekarza na nfz (często trzeba umawiac się na 2mce do przodu, ale tego dałby się dopilnować) lub skutki uboczne lekarstw.

diagnozę stawia lekarz i forum go nie zastąpi.
pozdrawiam