Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

witam. mam w rodzinie osobe chora na chizofremoe paranoidalna, chcialabym sie dowiedziec jak rozmawiac z taka osoba jak do niej podchodzic i co moge zrobic gdy od dluzszego czasu jest w napadzie choroby a dobrowolnie nie chce poddac sie leczeniu szpitalnemu na oddziale psychiatrycznym?

Należy przede wszystkim podejść z otwartym
sercem i zrozumieniem. Rozmawiać tak jakby nie było tej choroby. Przeważnie jest tak,ze osoby boją się leczyć w obawie,że ktoś im zrobi krzywdę.
Ten rodzaj schizofrenii jest najbardziej jest niebezpieczny.

Ania wybaczyszz mi, ale nie ze wszystkim sę zgodzę.
To wszystko zależy, jakie są objawy. Schizofrenia paranoidalna też możę wyglądać b róznie, widziałam sama w szpitalu bardzo różne Osoby z tym rozpoznaniem.

Jeżeli Osoba chorująca, jak pisze Autor wątku, nie chce się godzić na leczenie, to nie myslę,by należało podejsc do niej wyłącznie z "sercem" i "rozmawiać tak, jakby tej choroby ie było".
Przeciwnie, sądzę, że trzeba taktownie Jej uświadomić, że potrzebuje pomocy. Tego nie da się chyba zrobić bez uuświadomienia delikatie, że jest jednak chora.
Oczywiscie z urojeniami się nie dyskutuje, tak mówią Lekarze. Więc nie dyskutować, tyko przedstawić koniecznosc leczenia...jako sprawę dokonaną.
Np, wezwać Lekarza Psychiatrę na wizytę domową i zapowiedzieć Chorującemu po fakcie, że przyjdzie do niego Lekarz. Niekoniecznie informując, jakiej spejalnosci.
O warosci leczenia Chory przekona się póxniej Sam.

sciskam Dyskutantów

Iza nic się nie dzieje, gdyż każdy ma swoje poglądy w danym temacie. Wiadomo,że każdemu zależy na zdrowiu.
Trzeba rozmawiać i przekonywać osobę chorą,że należy się leczyć, a zarazem podjąć próbę leczenia. Próba leczenia dużo daje.

Dziękuję.
Ale: przekonywać? Nawet po lekach wgląd chorobowy nie zawsze powraca, zauważ, Chory np mówi o omamach :"przeszły. odeszły, dały mi spokój". Jakby mówił o kimś realnie istniejąćym.
A cóż dopiero bez nich....czy naprawdę Aneczko sądzisz, że przekonasz Chorego na schizofrenię?

Izo miałam chłopaka, który chorował na schizofrenię.
Przez cały czas kiedy z nim byłam nawet nie odczuwałam,że on jest chory, ale uparty był, bo leków nie chciał zażywać. Iza ja byłam z nim do końca, ale niestety nie udało się. Te osoby są uparte, ale trzeba mieć do nich Izabelo dużą cierpliwość i wyrozumiałość.

Przepraszam, co to znaczy "bylam z nim do konca".Pozdrawiam

Dziekuje, bo myslalem, ze chodzi o inny koniec

Nie ma sprawy cieszę się,że zrozumiałeś Rafale o co mi chodzi. Zaznaczam,,że łatwo nie było podczas rozstania. Życie toczy się dalej