Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Jestem rok po próbie samobójczej, w tym czasie wydarzyło się wiele - rozpocząłem studia, byłem hospitalizowany, podjąłem farmako- i psychoterapię i czuję się nadal fatalnie, codzienne myśli samobójcze, brak sensu, snu, chęci, tylko tęsknota, płacz i poczucie wobec siebie winy że nie udało mi się w zeszłym kwietniu odebrać sobie życia, tylko przebłyski nadziei że będę jeszcze kiedyś przy Mateuszku dodają mi sił, po prostu chcę wiedzieć jak mam dać sobie z tym radę i czy jest sens czekać?

Hej, zawsze jest sens czekać, życie pokazuje, że wszystko może ulec zmianie na lepsze, choć z pozoru sprawa wydaje się beznadziejna.